Sięgając po powieści, których akcja rozgrywa się w słonecznej Francji lub we Włoszech, zwykle mam obawy, bo kilka razy zdarzyło mi się trafić na literackie gnioty.

"Francuska oberża" nie zaczyna się zbyt obiecująco, ale już po 20-30 stronach akcja się zawiązuje, zaczynają się obiecujące intrygi, pojawiają kluczowi bohaterowie, a obok nich pewna postać ...nie całkiem żywa, chociaż mocno przeżywająca to, co dzieje się w małym sklepiku i w okolicy. Więcej nie zdradzam, by nie odbierać przyjemności czytania.

Powieść jest ciepła, pełna humoru, zabawnych sytuacji, ale nie brakuje w niej momentów wzruszających i zabarwionych smutkiem. Mimo iż główni bohaterowie są dość schematyczni, nie są to cukierkowe czy typowo czarne charaktery. Część mieszkańców skrywa od wielu lat tajemnice, które dopiero teraz mają szansę wyjść na jaw. Autorka nie zdradza nam ich od razu, dzięki czemu możemy śledzić akcję z ciekawością i zaangażowaniem.

Świetnie skonstruowane są w książce intrygi, np. wiemy, jaki cel chce osiągnąć chytry mer, ale nie poznajemy do końca jego planów, w które angażuje swoich popleczników i totumfackich. Stopniowo odkrywamy jego knowania. Podobnie rzecz ma się z pewną zemstą po latach oraz spiskiem, w który angażują się zwykli mieszkańcy, którzy polubili przybyszy z Anglii i chcą odegrać się na merze.

Całość czyta się lekko i z przyjemnością. To lektura idealna na upalne dni, gdy ma się ochotę przeczytać coś zabawnego i niezbyt skomplikowanego.

Sięgając po powieści, których akcja rozgrywa się w słonecznej Francji lub we Włoszech, zwykle mam obawy, bo kilka razy zdarzyło mi się trafić na literackie gnioty.

"Francuska oberża" nie zaczyna się zbyt obiecująco, ale już po 20-30 stronach akcja się zawiązuje, zaczynają się obiecujące intrygi, pojawiają kluczowi bohaterowie, a obok nich pewna postać ...nie całkiem żywa,...