Nie gryźcie Ci co im sie nie spodobało, to druga książka E. Anderson (i pierwsza w końcu dłuższa),którą czytałam, więc mam sentyment.

i no cóż... niezła, ale jednak mnie ciągle dziwiła nielogiczność w kolejności paru wydarzeń.

pół-SPOILER
1. spotkanie Philomeny i wilka (wspomnienie) str26;
2. ugryzienie przez Philomene str.27;
3. sen-wizja o uwiezionym "wilku" str.30;
4. sen-wizja nr 2 o uwiezionym "wilku" str.45;
5. spotkanie "na zywo" str. 67;

Przy czym było potem wyjasnione, że wizja pozwoliła mu uwolnić się, więc zagadką jest jak w stanie uwięzionym spotkał Phliomene zanim zobaczył Alissę w "wizji". A rozpiętość czasowa to góra kilka dni.

Nie gryźcie Ci co im sie nie spodobało, to druga książka E. Anderson (i pierwsza w końcu dłuższa),którą czytałam, więc mam sentyment.

i no cóż... niezła, ale jednak mnie ciągle dziwiła nielogiczność w kolejności paru wydarzeń.

pół-SPOILER
1. spotkanie Philomeny i wilka (wspomnienie) str26;
2. ugryzienie przez Philomene str.27;
3. sen-wizja o uwiezionym "wilku" str.30;...

Są takie książki, których przeczytania się po prostu żałuje, mimo tego, że nie były fatalne... To właśnie przykład takiej książki. 

Czytałam sobie ciągiem serię Ilony Andrews o Kate Daniels i po przeczytaniu 8 tomu postanowiłam zrobić przerywnik. No i przez to, że mam na czytniku dziesiątki książek, nie pamiętam już o czym niektóre z nich miały być. Tak było z tą książką. Po okładce stwierdziłam, że to będzie jakieś lekkie, mało ambitne, paranormal romance. I teoretycznie wszystko się zgadza. 

Tylko, że ta książka była niemiłosiernie nudna i mdła! Główna bohaterka: płacze co pięć sekund, użala się nad sobą, nie potrafi się postawić. Główny bohater: nudny. Po prostu nudny. Najciekawszą postacią okazała się być nieco despotyczna i totalnie rasistowska babcia, której oczywiście w całej książce było bardzo mało, a sądziłam, że odegra większą rolę. 

Co do fabuły - żenada. Ja rozumiem, że w książkach paranormal gdzie jedno nie wie o istnieniu świata nadprzyrodzonego, a drugie jest jakąś paranormalną istotą, musi być scena, w której 'człowiek' dowiaduje się o tym świecie. I tę scenę bardzo łatwo jest skopać... Bo albo bohater godzi się z tym w pięć sekund, albo przez pół książki się miota, że to niemożliwe! A tutaj proszę Państwa mamy 2w1 - bo Alissa wydaje się bardzo szybko z tym godzić, ale później bardzo długo się miota z faktem, że ONA też należy do tego dziwnego świata, o istnieniu którego nie miała pojęcia. 

Podsumowując - nie polecam. I nie dość, że zmarnowałam czas na tę książkę, to jeszcze teraz się produkuję pisząc o tym... Gdzie tu logika?! ;) 

Są takie książki, których przeczytania się po prostu żałuje, mimo tego, że nie były fatalne... To właśnie przykład takiej książki. 

Czytałam sobie ciągiem serię Ilony Andrews o Kate Daniels i po przeczytaniu 8 tomu postanowiłam zrobić przerywnik. No i przez to, że mam na czytniku dziesiątki książek, nie pamiętam już o czym niektóre z nich miały być. Tak było z tą książką....

Alissa O’Malley pracuje jako pielęgniarka na oddziale Wykwalifikowanej Opieki w szpitalu w Tampa,mieszka sama w mieszkaniu,które nie jest w stanie opłacić od momentu,gdy jej najlepsza przyjaciółka Viv wyszła za mąż i wyjechała z miasta.W dniu dwudziestych piątych urodzin Alissy jej życie zmienia się o 360 stopni.Kobieta dostaje nakaz eksmisji z mieszkania,ma stłuczkę samochodową,zostaje przeniesiona do pracy na oddział psychiatryczny,a dodatkowo pies jej apodyktycznej babci gryzie ją w rękę.Od tego momentu w życiu Alissy zaczynają się dziać dziwne rzeczy.Alissa miewa bardzo realistyczne sny z nieznajomym mężczyzną przykutym do ściany srebrnymi łańcuchami.Stephan Lovare jest Romem i vyusher-wilkołakiem,nad którym ciąży klątwa rzucona przez złą wiedźmę chovihani.Jedynie sparowanie z Alissą-jego partnerką duszy,którą szukał całe życie pozwoli mu przełamać klątwę i wyzwolić siebie i swój lud spod czarów.Gdy w końcu Stephan odnajduje Alissę,ratuje ją przed porwaniem przez stado opętanych przez wiedźmę wilków.Teraz musi jedynie przekonać ukochaną,aby zgodziła się na ugryzienie sparowania i tym samym stanąć do walki o wolność swoją i swego ludu…
Historia Stephana,który jest wilkołakiem i całe życie szuka swojej partnerki duszy,by pomogła mu wyzwolić się spod ciążącej na nim i jego ludzie klątwy.Alissa jest niepozorną i nieśmiałą dziewczyną,w pracy gnębiona przez kierowniczkę,a w życiu prywatnym manipulowana przez apodyktyczną babkę.Gdy tych dwoje spotyka się,wybucha między nimi niesamowite pożądanie i przyciąganie,ich dusze i ciała potrzebują się wzajemnie,a przepowiednia cygańska w końcu ma szansę się spełnić.Pragnienie krwi,niewyobrażalna tęsknota za swoim partnerem duszy,wilkołaki,klątwa wiedźmy,walka z własnymi przekonaniami i uczuciami oraz okrywający wszystko srebrny blask księżyca sprawiają,że książka jest tajemnicza,mistyczna wręcz i niesamowicie intrygująca.Unoszący się w powietrzu zapach pożądania i wyczuwalne wręcz napięcie seksualne dodatkowo skłaniają do lektury.Polecam gorąco!!!

Alissa O’Malley pracuje jako pielęgniarka na oddziale Wykwalifikowanej Opieki w szpitalu w Tampa,mieszka sama w mieszkaniu,które nie jest w stanie opłacić od momentu,gdy jej najlepsza przyjaciółka Viv wyszła za mąż i wyjechała z miasta.W dniu dwudziestych piątych urodzin Alissy jej życie zmienia się o 360 stopni.Kobieta dostaje nakaz eksmisji z mieszkania,ma stłuczkę...

całkiem przyjemna historia o wilkołakach. zainteresowała mnie głównie dlatego, że był tu poruszony motyw cyganów.

całkiem przyjemna historia o wilkołakach. zainteresowała mnie głównie dlatego, że był tu poruszony motyw cyganów.

Kolejna książka Anderson - nie była to jednak żadna rewelacja.
Niestety przystojny i męski, władczy i broniący swojego ludu mężczyzna nie był w stanie sprawić, żebym nie przysypiała.

Nie było jednak najgorzej. Fabuła - jako taka była, chociaż miejscami miałam pewne wątpliwości czy cały czas czytam ta sama książkę.

Motyw zemsty - spoko, dla mnie zrozumiałe, aczkolwiek późniejsza "moc" naszej bohaterki sprawiła, że wszystko stało się banalne i słabe.

Jeżeli ktoś lubi Anderson, to polecam. Jeżeli jednak wolicie czytać coś lepszego, to nie bierzcie się za to przynajmniej na razie.

Kolejna książka Anderson - nie była to jednak żadna rewelacja.
Niestety przystojny i męski, władczy i broniący swojego ludu mężczyzna nie był w stanie sprawić, żebym nie przysypiała.

Nie było jednak najgorzej. Fabuła - jako taka była, chociaż miejscami miałam pewne wątpliwości czy cały czas czytam ta sama książkę.

Motyw zemsty - spoko, dla mnie zrozumiałe, aczkolwiek...