Na początek powiem , że każda część tej trylogii ma piękną oprawę . Chyba najładniejszą ze wszystkich pozycji jakie czytałam ! Tak , wiem , że nie powinno się oceniać książek po okładce , ale w tym przypadku , one aż przyciągają i zapraszają czytelnika do wzięcia je w swoje łapki .

„Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić”

"Zieleń Szmaragdu" to ostatnia część "Trylogii Czasu" . Ma ona 454 strony , więc całkiem sporo . Dzięki temu mogliśmy przeciągać pożegnanie z bohaterami , które niestety miało wkrótce nadejść . Co mogę powiedzieć o tym tomie ? Bardzo mi się podobał . "Błękit Szafiru" autorka zakończyła tak "bezlitośnie" , że ze zniecierpliwieniem czekałam na kontynuację !

„Zostańmy przyjaciółmi - ten tekst to już doprawdy był szczyt. Na pewno za każdym razem gdy ktoś wypowiada te słowa, gdzieś na świecie umiera jedna nimfa.”

Może od początku domyślałam się jako to jest między Gideonem a Gwendolyn , ale i tak nie mogłam się doczekać kiedy to wszystko co między nimi zaszło się wyjaśni . Ogromnym plusem dla autorki było to , że aż dwukrotnie mnie zaskoczyła , co nie jest takie proste . Genialne były te wątki z hrabią i rodzicami Gwenny . Za to duży + !! Jednym z moich ulubionych bohaterów jest Xemerius . Ten mały demon jest niesamowity . Wiele razy wybuchałam niepohamowanym śmiechem spowodowanym jego uszczypliwymi uwagami .

Bardzo żałuję , że to już moje ostatnie spotkanie z Gwenny i Gideonem . Zakończenie było trochę dziwne jak dla mnie .. takie .. hmm .. dziwne ; ) - nie mogę tego inaczej określić . Chciałabym się dowiedzieć co działo się potem , bo Pani Gier zakończyła "Zieleń Szmaragdu" tak , jakby kończyła pisać tylko pośrednią część , a nie całą serię , co mnie nieco zdenerwowało . Jednak polecam "Trylogię Czasu" każdemu . Mi bardzo przypadła do gustu . Można tu znaleźć wszystko : oryginalność , zabawne momenty , miłość , tajemnicę , przygodę . Z czystym serduszkiem polecam tą pozycję miłośnikom takich lektur ! ♥

„... W rzeczywistości serca są zrobione z całkiem innego materiału. Chodzi o materiał bardziej znacznie bardziej plastyczny i nietłukący, który zawsze odzyskuje swój pierwotny kształt. Wykonany wegług tajnej receptury. Marcepan!”

Na początek powiem , że każda część tej trylogii ma piękną oprawę . Chyba najładniejszą ze wszystkich pozycji jakie czytałam ! Tak , wiem , że nie powinno się oceniać książek po okładce , ale w tym przypadku , one aż przyciągają i zapraszają czytelnika do wzięcia je w swoje łapki .

„Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić”

"Zieleń Szmaragdu" to...