I kolejna część życia Ani za mną. Ta część jest bardziej nie tyle, co ciekawa, a czytają ją odnoszę wrażenie, jakby były to ostatnie strony jakiejś historii, w których znajduje się podsumowanie i szczęśliwe zakończenie. To nie jest już powieść, która zaskakuje, choć nie jestem pewna, czy nawet pierwsze tomy do niej należały. Ktoś, kto zacząłby poznawania świata Ani od tej książki zapewne stwierdziłby, że to głupia i nudna książką. Całe tutaj zapisane życie Ani to (pomimo kilku zawirowań) istna sielanka. W trzech miejscach w książce, pośród miodu, cudów i malin, pojawia się smutny element, ale i tak nie wygląda to tak efektownie. Jednak jestem pewna, że wielbicielem Ani to nie przeszkadza, cały "Wymarzony Dom Ani" jest tak sentymentalny, słodki i sielankowy, że miło się go czyta. To bardzo ciekawe. Jest to któryś już z kolei tom, a każdy następny coś traci, jakby ten element zaskoczenia - co też się stanie? Bo choć zdarzają się i kłopoty, to jednak zawsze się jakoś układa.
Ania stała się dla mnie postacią wręcz realną. Ta książka jest wspaniała, ale trzeba czytać ją od początku i smakować każde słowo.
Oczywiście i w tej części nie zabraknie cudownych opisów przyrody - wszak w tych autorstwa L. M. Montgomery można się zakochać.
Coś już w sobie ten cały cykl ma, że każdy bohater staje się dla czytelnika postacią niefikcyjną, co jest ogromnym plusem, bo czytanie tej książki jest jeszcze przyjemniejsze - można się dzięki temu (i paru innym rzeczom) w kilka chwil przenieść na Wyspę Księcia Edwarda, do Przystani Czterech Wiatrów.
Polecam.

I kolejna część życia Ani za mną. Ta część jest bardziej nie tyle, co ciekawa, a czytają ją odnoszę wrażenie, jakby były to ostatnie strony jakiejś historii, w których znajduje się podsumowanie i szczęśliwe zakończenie. To nie jest już powieść, która zaskakuje, choć nie jestem pewna, czy nawet pierwsze tomy do niej należały. Ktoś, kto zacząłby poznawania świata Ani od tej...