W pierwszej chwili nie byłam nawet na sto procent pewna, czy to czytałam i musiałam się upewnić. Okazało się jednak, że owszem... podczytywałam to cichem w jakimś supermarkecie, stojąc przed półką z książkami, jako, że już wtedy byłam na takie cudeńka za stara. Ale ponieważ wcześniej z ciekawości przejrzałam, a nawet kupiłam kilka numerów komiksu, obejrzałam też serial (tak, też z ciekawości), a historia pięciu przyjaciółek władających żywiołami z jakiegoś powodu mi się spodobała, musiałam sprawdzić także te książeczki.
Teraz, prawie dziesięć lat do tego wydarzenia postanowiłam przypomnieć sobie przynajmniej mały fragment jednej z nich i muszę przyznać, że ma to klimat. Język, jak to w literaturze dziecięcej jest prosty, ale dobrze budujący nastrój, wytwarzający, tam gdzie trzeba uczucie pewnego niepokoju u czytelnika (opis więzienia Gordona na samym początku, sny dziewcząt). Lektura zaciekawia i wciąga. Cóż mogę powiedzieć więcej (tym bardziej, że odświeżyłam sobie tylko króciutki fragmencik z początku) z tego co pamiętam był to udany... Fanfick, bo chyba można tak to nazwać.

W pierwszej chwili nie byłam nawet na sto procent pewna, czy to czytałam i musiałam się upewnić. Okazało się jednak, że owszem... podczytywałam to cichem w jakimś supermarkecie, stojąc przed półką z książkami, jako, że już wtedy byłam na takie cudeńka za stara. Ale ponieważ wcześniej z ciekawości przejrzałam, a nawet kupiłam kilka numerów komiksu, obejrzałam też serial...