"Nie wierzę w astrologię, bo jestem spod znaku Ryb, a Ryby nie wierzą w astrologię."

"Nie wierzę w astrologię, bo jestem spod znaku Ryb, a Ryby nie wierzą w astrologię."

Horoskopy, szczególnie te znajdujące się w kobiecych czasopismach, wydaje mi się że mają bardziej charakter rozrywkowy. Czytuje takie przepowiednie z ciekawości, na ile tym razem temat pokryje się z życiem codziennym ale nigdy w nie nie wierzyłam i nie kierowałam się nimi podejmując decyzje. Najczęściej ich treść ucieka z głowy 10 minut po przeczytaniu. Jeśli są osoby, które w to wierzą usilnie starają się zrzucić z siebie odpowiedzialność za życie, wierząc że kierują nimi gwiazdy. Bierzmy los we własne ręce i nie dajmy sobą manipulować! :)

Horoskopy, szczególnie te znajdujące się w kobiecych czasopismach, wydaje mi się że mają bardziej charakter rozrywkowy. Czytuje takie przepowiednie z ciekawości, na ile tym razem temat pokryje się z życiem codziennym ale nigdy w nie nie wierzyłam i nie kierowałam się nimi podejmując decyzje. Najczęściej ich treść ucieka z głowy 10 minut po przeczytaniu. Jeśli są osoby,...

Gdy byłam nastolatką uwielbiałam prasę i regularnie przemycałam na lekcje Bravo Girl, na podstawie tego co mówiły horoskopy próbowaliśmy zgadnąć kto będzie pytany, ale nigdy się to nie udawało, za to mieliśmy dzięki tym historykom mnóstwo powodów do śmiechu. Koleżanki nawet próbowały na jego podstawie dopasować chłopaka na studniówkę etc. Ja natomiast, dzięki horoskopom miałam fory u pani wychowawczyni, a zarazem pani od biologii, bo ona akurat lubiła się zaczytywac historykami o znakach zodiaku, więc świeżutkie Bravo Girl na zmianę z Dziewczyną przynosilam w dniu, gdy mieliśmy lekcje biologii :)

Gdy byłam nastolatką uwielbiałam prasę i regularnie przemycałam na lekcje Bravo Girl, na podstawie tego co mówiły horoskopy próbowaliśmy zgadnąć kto będzie pytany, ale nigdy się to nie udawało, za to mieliśmy dzięki tym historykom mnóstwo powodów do śmiechu. Koleżanki nawet próbowały na jego podstawie dopasować chłopaka na studniówkę etc. Ja natomiast, dzięki horoskopom...

Ja osobiście w horoskopy nie wierzę bo:
- w horoskopie w jednej gazecie mój szczęśliwy dzień to 6 września a w drugiej gazecie ten dzień jest dniem kiedy powinnam na siebie uważać bo może spotkać mnie jakaś niesympatyczna historia
- mniej więcej co miesiąc powinnam mieć okazję zmienić pracę na lepszą- z takim tempem nie zagrzałabym nigdzie długo miejsca:)
- miałabym murowaną huśtawkę uczuć - raz wielka miłość a raz brak porozumienia w miłości, sądzę, że moje serce mogłoby tego nie wytrzymać :)
- mniej więcej co miesiąc potrzebowałabym tzw urlopu na żądanie w pracy żeby uważać na pechowe dni i siedzieć podczas nich w domu. A tych urlopów jest o zgrozo tylko cztery na rok:)
- moje życie byłoby zbyt przewidywalne, proste a każdy z nas nie musiałby robić już praktycznie nic bo przecież i tak z góry wszystko byłoby określone. Byłoby to strasznie nudne i przewidywalne

Czy czytam? kiedyś zdarzało mi się zerknąć do rubryki z horoskopami z ciekawości. Od wielu lat horoskopów nie czytam bo wolę czytać coś bardziej konstruktywnego i sensownego.

Niemniej podziwiam ludzi, którzy je wymyślają i piszą bo wyobraźnię muszą mieć bujną. Mi po jakimś czasie chyba skończyłyby się pomysły, tym bardziej, że te horoskopy trzeba pisać aż dla dwunastu znaków zodiaku.

Ja osobiście w horoskopy nie wierzę bo:
- w horoskopie w jednej gazecie mój szczęśliwy dzień to 6 września a w drugiej gazecie ten dzień jest dniem kiedy powinnam na siebie uważać bo może spotkać mnie jakaś niesympatyczna historia
- mniej więcej co miesiąc powinnam mieć okazję zmienić pracę na lepszą- z takim tempem nie zagrzałabym nigdzie długo miejsca:)
- miałabym...

Może gdybym uwierzyła w ten cholerny horoskop
Nie zdałabym się więcej na życia kalejdoskop
Naskrobane parę zdań we wczorajszym wydaniu
Przez ludzi całkiem biegłych w słów adresowaniu

Jak byk stało, że byk ma mieć jutro pecha
I że raczej go nie spotka upragniona uciecha
Z domu pod żadnym pozorem zabronili wychodzić
By tym czynem samemu sobie nie zaszkodzić

Teraz już za późno, bo straciłam głowę
Jadąc całkiem spokojnie na piękną Częstochowę
Dziadek w starym fordzie wyprzedzał na trzeciego
Na nic już wysoko dawka kwasu askorbinowego

Utrata łepetyny wcale nie jest tak bolesna
Proszę więc nie mówić o mnie więcej „ta nieszczęsna”
Teraz leżąc w kostnicy żałować mogę jednego
Że nie posłuchałam tego horoskopu... beznadziejnego

Może gdybym uwierzyła w ten cholerny horoskop
Nie zdałabym się więcej na życia kalejdoskop
Naskrobane parę zdań we wczorajszym wydaniu
Przez ludzi całkiem biegłych w słów adresowaniu

Jak byk stało, że byk ma mieć jutro pecha
I że raczej go nie spotka upragniona uciecha
Z domu pod żadnym pozorem zabronili wychodzić
By tym czynem samemu sobie nie zaszkodzić

Teraz już za...

Przyznam szczerze, że każdy poniedziałek rozpoczynam od przeczytania horoskopu na cały nadchodzący tydzień. Robię to jednak bardziej z ciekawości. Owszem, gdy coś napisane jest po mojej myśli wtedy biorę pod uwagę opcję, że horoskopy się sprawdzają, ale gdy wróżbici przepowiadają mi kłótnie, zły nastrój i choroby, wtedy zawsze stwierdzam, że to zwyczajne nic nie znaczące dyrdymały przez kogoś wymyślone.
Jednak patrząc obiektywnie myślę, niektóre horoskopy mają w sobie trochę prawdy, chociażby opisy poszczególnych znaków zodiaku. Wiele cech z mojego opisu zdecydowanie do mnie pasuje!

Przyznam szczerze, że każdy poniedziałek rozpoczynam od przeczytania horoskopu na cały nadchodzący tydzień. Robię to jednak bardziej z ciekawości. Owszem, gdy coś napisane jest po mojej myśli wtedy biorę pod uwagę opcję, że horoskopy się sprawdzają, ale gdy wróżbici przepowiadają mi kłótnie, zły nastrój i choroby, wtedy zawsze stwierdzam, że to zwyczajne nic nie znaczące...

Czytam horoskopy, ale tylko i wyłącznie w celach humorystycznych. Mam tu na myśli takie krótkie horoskopy z gazet. Każdy z nas mógłby być ich twórcą. Wystarczy wziąć kawałek papieru, długopis, chwilę pomyśleć i proszę bardzo mamy magiczne przepowiednie. Te same myśli powtarzają się w nich bez przerwy. A to byka czeka wielka miłość, a to panna powinna uważać na zdrowie, a koziorożec niebawem doczeka się zasłużonego urlopu. Kompletnie nie utożsamiam się ze swoim znakiem zodiakalnym. Nie biorę do siebie owych wróżb. Po prostu czytam je dla śmiechu. Zabawne jest to, że w większości horoskopów, jakie czytałam mojej siostrze należał się wypoczynek. Gdyby sugerowała się tą przepowiednią to w zasadzie nic by nie robiła tylko leżała i pachniała.
A więc w samym czytaniu nie ma według mnie nic złego. Ważne by nie przejmować się tym co jest tam zapisane i nie kontemplować nad tym, bo to nie ma najmniejszego sensu.

Czytam horoskopy, ale tylko i wyłącznie w celach humorystycznych. Mam tu na myśli takie krótkie horoskopy z gazet. Każdy z nas mógłby być ich twórcą. Wystarczy wziąć kawałek papieru, długopis, chwilę pomyśleć i proszę bardzo mamy magiczne przepowiednie. Te same myśli powtarzają się w nich bez przerwy. A to byka czeka wielka miłość, a to panna powinna uważać na zdrowie, a...

W horoskopy wierzę, ale w takie prawdziwe, jakie kiedyś stawiano na przykład nowo narodzonym dzieciom w rodzinach królewskich, na podstawie rozkładu gwiazd w dniu urodzenia (sama znajomość znaku zodiaku nie wystarczała). To co teraz nazywane jest horoskopami i co znaleźć można w kolorowych gazetach i internecie, z horoskopami nic wspólnego nie ma. Kiedyś je czytałam - nie wierzyłam, ale mnie bawiły. Dwa lata temu jednak, podczas pisania pracy magisterskiej, zrobiłam analizę porównawczą horoskopów z prasy kobiecej. Dopiero zestawiając ze sobą setki wróżb zobaczyłam, że są one identyczne, oparte na jednym schemacie i często prawie słowo w słowo powtarzane. Takie czarno na białym dowody oszustwa zmieniły moje podejście do horoskopów, teraz już mnie nawet nie bawią bo wiem, że ich twórcy po prostu nie chciało się do nich przyłożyć. Dużo ciekawsze wydają mi się strony z reklamami, niż z horoskopem.

W horoskopy wierzę, ale w takie prawdziwe, jakie kiedyś stawiano na przykład nowo narodzonym dzieciom w rodzinach królewskich, na podstawie rozkładu gwiazd w dniu urodzenia (sama znajomość znaku zodiaku nie wystarczała). To co teraz nazywane jest horoskopami i co znaleźć można w kolorowych gazetach i internecie, z horoskopami nic wspólnego nie ma. Kiedyś je czytałam - nie...

A: A jaki jest Twój znak zodiaku?
B: Dinozaur
..
i śmieszkom nie ma końca.

Na tyle na ile zawierzyć horoskopom czytanym w randomowych gazetach, gdzie do ich pisarzenia wciągnięte są świeżaki z polotem literackim - to nie, nie należy się sugerować przepowiednią zapisaną druczkiem.
Zawsze w takich momentach polecam obserwacje samego siebie i swoich "kiszek". Podświadomość, której jesteśmy - przewrotnie - świadomi, daje nam możliwości przeczuwania tego co może nadejść. Nie mówię o nawiedzonych wibracjach, ale jak wsłuchasz się w stukot to wiesz z której strony nadjedzie pociąg :), serio.
Więc poza "hejtem" na horoskopy, jest jakaś prawda w znakach zodiaku - sama często przeprowadzam ankiety "jaki jest Twój znak zodiaku" (uprzednio spędzając trochę czasu z owym ludzikiem). I wiecie co? Jest zbieżność - jest wspólny mianownik. Jest podobieństwo w zodiakalnych osobowościach i relacjach "pomiędzy zodiakalnych", wystarczy się przyjrzeć - o ile są takowe chęci.
Choć apelując do siebie i każdego kto to 'czytnie' - patrzysz szerzej widzisz szerzej a kwestionowanie otrzymanych prawd (tu horoskopów i innych mądrości) pozwoli na pomnożenie szarych komórek, tych najbardziej szarych.

A: A jaki jest Twój znak zodiaku?
B: Dinozaur
..
i śmieszkom nie ma końca.

Na tyle na ile zawierzyć horoskopom czytanym w randomowych gazetach, gdzie do ich pisarzenia wciągnięte są świeżaki z polotem literackim - to nie, nie należy się sugerować przepowiednią zapisaną druczkiem.
Zawsze w takich momentach polecam obserwacje samego siebie i swoich "kiszek". Podświadomość,...

Horoskopy mają w sobie coś niezwykłego. Coś, co przyciąga i wręcz nakłania do ich czytania. Tym czymś nie jest jednak "przyszłość", którą moglibyśmy z nich odczytać, ale sam sposób jej zapisania. W końcu, jak sprawić, żeby każdy, kto zdecyduje się przeczytać swój horoskop chociaż przez moment czuł, że odnosi się on właśnie do niego. Że "wróżka" zna go osobiście i idealnie opisuje jego charakter oraz potrafi przewidzieć w jaki sposób zachowa się w danej sytuacji. Przekonanie obcej sobie osoby do tego, że wiesz o niej wszystko jest kunsztem, a ja ten kunszt doceniam.

Poza tym magia horoskopu leży również w innym miejscu. W nas samych. I to chyba jest coś, co sprawia, że czasem do nich zaglądam. W końcu przepowiednie spełnią się tylko wtedy, gdy w głębi serca będziemy w nie wierzyć, a mnie nikt do tego nie zmusi. Mam świadomość tego, że to ja sama wybieram drogę, którą pójdę, ale jeśli jest coś, co może mnie zmotywować, czemu miałabym z tego nie skorzystać?

Horoskopy mają w sobie coś niezwykłego. Coś, co przyciąga i wręcz nakłania do ich czytania. Tym czymś nie jest jednak "przyszłość", którą moglibyśmy z nich odczytać, ale sam sposób jej zapisania. W końcu, jak sprawić, żeby każdy, kto zdecyduje się przeczytać swój horoskop chociaż przez moment czuł, że odnosi się on właśnie do niego. Że "wróżka" zna go osobiście i...