-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Cytaty z tagiem "śmiech" [386]
[ + Dodaj cytat]Śmiech jest oznaką najwyższego poziomu duchowego.
Niektórzy uważają, że wystarczy zasadzić kilka lilli szachownic, by przegonić krety. Ewentualnie wilczomlecz groszkowy, a w ostateczności inkarwillę. Krety rzeczywiście wychodzą ze swoich kryjówek, by się tarzać po ziemi. Ze śmiechu. (s. 101).
Każdej tragedii towarzyszy coś zabawnego. Jeśli to zdanie was pociesza, spróbujcie jeszcze raz. Każdej tragedii towarzyszy coś zabawnego. I to nie jest dobra wiadomość.
Damon samemu diabłu śmiałby się w twarz, gdyby przyszła mu ochota.
Wielkość to chwilowe przeżycie. Nigdy nie bywa racjonalna. Poniekąd zależy od mitotwórczej wyobraźni rodzaju ludzkiego. Człowiek przeżywający wielkość musi czuć mit, w którym istnieje. Musi odbijać to, co nań pada. I musi umieć śmiać się z siebie. Tylko tak wyzwoli się od wiary we własne aspiracje. Śmiech jest wszystkim, co pozwala mu poruszać się wewnątrz siebie. Bez śmiechu nawet chwilowa wielkość zniszczy człowieka.
Widząc, jak człowiek się śmieje, wiesz, jak żyje.
Tak mało obcuję z ludźmi, a jeśli już obcuję, tak mało szczerze z nimi rozmawiam i śmieję się od serca, że cierpię – jak wskutek jakiejś niezaspokojonej fizycznej potrzeby – z powodu pragnienia śmiechu [s. 192].
- Wiesz, Stone, skończ ćpać albo zmień dilera, bo ten ewidentnie cię oszukuje, mieszając twój koks z jakimś gównem, po którym masz halucynacje - oznajmia w końcu.
- W życiu nie brałem narkotyków- zarzekam się.
-To może regularnie wąchasz klej?- sugeruje.-Nie mam innego pomysłu na to, co mogłoby tak bardzo uszkodzić twój mózg...
Wielkość to chwilowe przeżycie. Nigdy nie jest racjonalna. Poniekąd zależy od mitotwórczości wyobraźni rodzaju ludzkiego. Człowiek przeżywający wielkość musi czuć mit, w którym istnieje. Musi odbijać to, co nań pada. I musi umieć śmiać się z siebie. Tylko tak wyzwoli się z wiary we własne aspiracje. Śmiech jest wszystkim, co pozwala mu się poruszać wewnątrz siebie. Bez śmiechu nawet chwilowa wielkość zniszczy człowieka.
- No dobra, idę się upewnić, że wszystko jest dopięte na ostatni guzik - oznajmiam, ruszając do wyjścia z pokoju. - Jeśli będziesz potrzebować z czymś pomocy, zadzwoń.
- Nie no, umiem się sam ubrać, a w pieluchy też już nie robię - stwierdza z uśmiechem.- Nie powinienem się też zgubić w plątaninie tych korytarzy, więc nie masz powodów do obaw...