-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "zapomnienie" [247]
[ + Dodaj cytat]Niczego nie potrzebowała. Chciała zapaść się w nicość i odpłynąć. Zapomnieć.
Poczułem się osaczony milionami porzuconych stronic, wszechświatów i bezpańskich dusz, które toną w oceanie mroku, podczas, gdy świat tętniący za tymi murami życiem nieświadomie traci pamięć, dzień po dniu, uważając się za tym mądrzejszego, im więcej udaje mu się zapomnieć.
Z tego zapomnienia budzę się szybko. Pośpiesznie przywracam na miejsce pamięć, popłoch. Z ciała wyrywa się słowo (klasyczne), które wypowiada emocję nieobecności: wzdychać: „wzdychać za obecnością cielesną”: obie połowy androgyna wzdychają za sobą, jakby każdy oddech, niepełny, chciał zmieszać się drugim: obraz uścisku, ponieważ stapia dwa obrazy w jeden: podczas miłosnej nieobecności jestem, smętnie, obrazem odklejonym, który wysycha, żółknie i się kurczy.
W radiu - stale nowe szokujące wiadomości, a potem ponure kawałki jazzowe albo klasyczny rock, żeby pomóc słuchaczom zapomnieć.
Czy błądzę, gdy sobie przypominam, albo próbuję sobie przypomnieć, czasy poprzedzające moje dzieciństwo?
Toć pamięć, odbija nam nie to, co sami wybierzemy, ale to, co jej się podoba; ba, nie masz nic, co by tak żywo utrwalało jakąś rzecz w naszym wspomnieniu jak chęć zapomnienia. Starać się jakąż rzecz zatracić to najlepszy sposób, aby ją przechować i odcisnąć trwale na duszy. „Pamiętam nawet to, czego nie chcę pamiętać; zapomnieć nie mogę o tym, co chcę.
Była to ciężka, niewdzięczna praca (...) Doskonale, przynajmniej całkowicie ją pochłonie, pozwoli jej zapomnieć o całym świecie.
Mdłe światło płynące zza okna padało na łóżko, gdzie leżały ograbione, odarte z majestatu śmierci zwłoki człowieka, przy którym nikt nie czuwał, którego nikt nie opłakiwał.
(...)Drogi Lordzie Razi, nawet gdybyś bardzo chciał, nie jesteś osobą, która może sobie pozwolić na luksus zapomnienia.
(...)alchemia szczęścia zależna jest od właściwie sporządzonej mikstury zapomnień.