-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "wyrzuty sumienia" [51]
[ + Dodaj cytat]Nauczyłem się wierzyć, że najbardziej niebezpiecznym człowiekiem jest ten, kto nie odczuwa wyrzutów sumienia. Ten, kto nigdy nie przeprasza i nie szuka przebaczenia. Bo ostatecznie to nasze emocje, a nie czyny, sprawiają że jesteśmy słabi.
- Powinnaś mieszkać na górze. Nienawidzę kłaść się do łóżka z myślą,że śpisz w tej norze pod schodami. Teraz mam przed oczami wizje ciebie,siedzącej tam samotnie i wcinającej te cholerna kanapki z masłem orzechowym. To trochę więcej,niż jestem w stanie znieść.
Prześladowała mnie myśl,równie uparta jak ból głowy:Dlaczego ona,a nie ja?Dlaczego znowu zostałam oszczędzona?Dlaczego właśnie ja zostaję na pobojowisku,żeby składać do kupy kawałki pobitych skorup?
Wyrzuty sumienia wskazują na duszę, której łatwo narzucić jarzmo.
Dziedziczę bowiem po nim jego wyrzuty sumienia. Nieomal odczuwam podobną udrękę, jak zapewne on. Dziwi się pan, że wyrzuty sumienia można dziedziczyć. Jak wszystko, jak wszystko, drogi panie. Musimy dziedziczyć, w przeciwnym razie to, co się stało, będzie się wciąż powtarzać.
Człowiek jest tylko człowiekiem i popełnia błędy. Karą są wyrzuty sumienia, ale to dobrze, gdy są, bo świadczą o tym, że mamy sumienie.
Z dietą jest tak, że jesz to samo co przed dietą, ale masz wyrzuty sumienia".
Już dawno sobie uświadomiła, dlaczego tak nienawidzi, gdy w domu nie idzie wychwycić żadnych dźwięków – wtedy bowiem najintensywniej człowieka dopadają wyrzuty sumienia i złe myśli. Ciszy nie lubią tylko ludzie, którzy mają coś strasznego na sumieniu lub tacy, którzy nie chcą wsłuchać się w swoje serce, a wolą ciągle gnać do przodu.
Nie próbujcie ciągle nas szufladkować. Mamy już dosyć rodziców, nauczycieli i tych wszystkich starych baranów, którzy tak bardzo by chcieli, abyśmy się stali do nich podobni, co uwolniłoby ich od wyrzutów sumienia.
(...) domy,jak ludzie, mają swoją duszę i oblicze, i że w ich wyglądzie odbija się ich wnętrze. Ten dom wyglądał smutno, bo miał wyrzuty sumienia, a miał te wyrzuty, bo taił zbrodnię (s. 103).