-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik252
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "wiatr" [171]
[ + Dodaj cytat]Wiatr to jest wzrok umarłych, kiedy patrzą na świat stamtąd, gdzie są.
Co człowieka otacza? Wiatr, który wstrząsa. Który przyjaźnie igra włosami. Łagodny wiatr - jakby jeszcze niedoświadczony.
Znowu on. Los. To słowo często towarzyszyło mi, kiedy byłam dzieckiem. Szeptał do mnie z ciemnych kątów pokoju w czasie samotnych nocy. Był pieśnią ptaków na wiosnę i wołaniem wiatru w nagich gałęziach zimowego popołudnia. Los. Zarówno moja udręka, jak i pociecha. Mój towarzysz i moja klatka.
- Przepraszam Cię, Danielu - wyszeptała modląc się, aby wiatr pochwycił jej słowa i zaniósł mu pocieszenie.
... po prostu delektował się ciemnością ciszą i chłodnym wiatrem, zapachami nadchodzącej jesieni wonią czystości i drewna ja w świeżo wysprzątanym domu.
Każdy zmierzch jest jak końcowa panorama w starym szerokoekranowym filmie w technikolorze, a szum wiatru uderzającego o falistą blachę domów udaje ścieżkę dźwiękową. To film powtarzany dzień za dniem. Czasami smutny, czasami trochę mniej.
Pospieszny korytarz i oknem też wiatr - taki, co robi warkocze z ludzi i jest od stacji do stacji i jeszcze długo potem, gdy się usypia rozsypanymi na wietrze myślami.
Mężczyzna mówi: wypatrując w niebie obietnic
widziałem jak ptaki przegrywają z wiatrem.
Różne rzeczy nie są twoją winą. Ani moją. Ani wina przepowiedni czy klątwy. Nie jest to wina DNA ani wina absurdu. Ani wina strukturalizmu, ani wina trzeciej rewolucji przemysłowej. Wszyscy niszczejemy i giniemy, bo świat opiera się na niszczeniu i stracie. Nasza egzystencja to jedynie cień, odbicie tej zasady. Wieją wiatry. Jedne silne, gwałtowne, inne przyjemne jak powiewy. Lecz wszystkie kiedyś zginą i znikną. Nie mają materialnej postaci. Wiatr to tylko nazwa ruchu powietrza. Wytęż słuch. Zrozumiesz metaforę.
Wierzę, że wszystko na tym świecie ma swój język, który można usłyszeć. Nie tylko ludzie idący aleją, ale wszystkie istoty żyjące, ba, nawet promienie słońca czy podmuchy wiatru.