-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Cytaty z tagiem "otucha" [19]
[ + Dodaj cytat]Za czym poczęło huczeć w całej Rzeczypospolitej i roztaczały się te groźne grzmoty (...), aż fale obu mórz drżały; to lud wierny, lud zbożny powstawał jak burza w obronie swej Królowej. We wszystkie serca wstąpiła otucha, wszystkie źrenice zapałały ogniem; to, co się wydawało przedtem strasznym i niezwalczonym, zmalało w oczach.
Ale właśnie dlatego, że nie dla zysków, zasług, chlebów, jeno z duszy całej ojczyźnie służył i sumienie miał pod tym względem czyste, czuł swoją wartość i to dodawało mu otuchy.
W bibliotece czułam się cudownie. Ściany zadrukowanych stronic, świadectwo tylu wymyślonych światów - dodawało mi to otuchy.
Rzeczy fantastyczne są wartościowe, dopóki pozostają fantastyczne. Wracanie tam, gdzie kiedyś znalazłeś otuchę, nie jest sposobem na przyszłość. Nie dorośniesz, trzymając się kurczowo magii dzieciństwa.
Znajome otoczenie dodaje otuchy nie tylko dzieciom.
Dziś jest wielki dzień, gdyż oto nadeszła chwila, kiedy to ty dodajesz otuchy swemu ojcu.
Są takie chwile w życiu człowieka i takie spojrzenia, których nigdy się nie zapomina, które zabiera się ze sobą na zawsze, niesie wszędzie, zasypia się i budzi z nimi, by w końcu zabrać je Tam. Te chwile, kiedy kochaliśmy, kiedy nas kochano, kiedy niewyobrażalnie mocno czuliśmy pokrewieństwo dusz, umiłowanie podobnego, zawsze będzie można przywołać, wyczarować w dowolnym momencie i w ich objęciach znaleźć ukojenie, gdy nie będzie już przy nas mamy,taty, ukochanego ani nikogo (...).
Ma zwrócić honor naszemu wewnętrznemu dziecku. Wyhamować w ramionach jego spazmy. Powiedzieć, że odtąd wszystko będzie już dobrze. Sprawić, żeby wszystko było już dobrze.
Smutek i cierpienie nikogo w życiu nie omijają, ale od czasu do czasu pojawia się przebłysk światła, który roztapia mroki samotności i wlewa ci w serce otuchę, kojącą jak talerz ciepłej zupy i miękkie łóżko".