cytaty z książek autora "Frédéric Lenoir"
Prawda wyzwala nasze serce, nawet jeśli czasem parzy jak płomień.
Nieszczęśliwy to człowiek, który nie wie, że posiada dwa wielkie skarby: jasność umysłu, która może uczynić go wolnym, i dobre serce, które może uczynić go szczęśliwym.
Możemy dać tylko to, co sami posiadamy. Ten, kto nie kocha samego siebie, nigdy nie będzie umiał kochać.
Miłość ma swoją cenę i zawsze kończy się rozłąką z tymi, których kochamy. Ale bez miłości życie utraciłoby całą swoją wartość.
Miłość nas wiąże, ale nie krępuje. Miłość nas zobowiązuje, ale nie więzi. ... Miłość wywołuje łzy, ale nie zamyka serca. Miłość budzi pragnienie, ale nie chęć posiadania. Miłość nakłada okowy, ale daje wolność. Miłość nas przywiązuje i otwiera na wszechświat.
Jeśli ktoś lży ciebie lub usiłuje cię upokorzyć, nigdy nie odpowiadaj i idź dalej swoją drogą. To jego zmartwienie, a nie twoje.
Człowiek może samodzielnie kształtować swój charakter, stać się panem siebie, ulec własnym namiętnością lub je pokonać. Wolnym się nie jest. Wolnym się staje.
Nasze spojrzenie na świat nie jest obiektywne,ponieważ widzimy go przez pryzmat własnej wrażliwości, emocji, rozumu i kultury. Jeśli postrzegacie świat jako smutny lub wrogi, zmieńcie swoje spojrzenie, a stanie się inny.
Tak jak kwiaty radują serce tych, którzy potrafią na nie patrzeć, tak wszechświat odpowiada na nasze najgłębsze pragnienia, kiedy robimy wszystko, by je zrealizować.
Nigdy nie wyzwolisz się całkowicie spod wpływów. Całe życie będziesz podlegał uwarunkowaniom wynikającym z języka, którym się posługujesz, wykształcenia, zdolności wrodzonych.
Wolność człowieka polega nie tyle na wyborze warunków życia, które w dużej mierze są nam narzucone z góry, ile na sposobie, w jaki to życie przeżyjemy.
Trzeba przekopać ziemię żeby osiągnąć niebo.Zamieszkać w ciemnościach ,by odnaleźć światło...
Miłość jest aromatem i smakiem Życia. I nawet jeśli czasem jest gorzka, nadaje naszemu istnieniu piękno, ciepło i magię.
Kiedy tracimy kochaną istotę, możemy zamknąć nasze serce albo użyć bólu, który je rozdziera, by otworzyć je jeszcze szerzej. Kochamy jeszcze mocniej i jeszcze głębiej, kiedy ból nasze serce spustoszy i uczyni je większym.
Nieszczęśliwy to człowiek, który nie wie, że jest człowiekiem.
Możemy rozpatrywać radość na dwa sposoby: jako intensywną emocję - radość ze zdanej matury, z tego, że w piłkę wygrali nasi, że spotkaliśmy drogą nam osobę - lub jako stałe uczucie, w którym jest skąpane nasze głębokie jestestwo. Taka radość to nie zwykła przejściowa emocja, to nasza najgłębsza prawda.
Wielkość istoty ludzkiej tkwi w tym, że jest jedynym żywym bytem, który może pytać o znaczenie swojej egzystencji i nadać jej kierunek,cel.
Ten, kto nie kocha samego siebie, nigdy nie będzie umiał kochać naprawdę: zawsze będzie żebrał o uwagę i wdzięczność innych. Tak rodzą się zazdrość i zachłanność. Bardzo często dlatego, że brakuje nam szacunku i miłości do samych siebie i że w sposób prawie chorobliwy boimy się stracić miłość innych.
Zrozumiałem, że są dwa rodzaje prawa: prawo państwa, niezbędne, ale jakże często niedoskonałe, i uniwersalne prawo sumienia, które nakazuje szanować każdą istotę i dzielić z nią to, czego mamy w nadmiarze.
...miłość czyni nas bezbronnymi i zależnymi. Ale to cudowna bezbronność, bez której prawdziwe szczęście nie było by możliwe.Bo to uczucie otula nasze serce, ogrzewa je, koi i uskrzydla nas całych. Cena, którą trzeba zapłacić czasem, jest ogromna i ja tego boleśnie zaznałem, ale ten, kto posmakował miłości, już nigdy nie zechce jej się wyrzec.
Kocham cię zbyt mocno, by chcieć ciebie tylko dla siebie, gdy jest na świecie inna, która mogłaby wypełnić twoje serce miłością.