Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Józef Binnebesel jest dr habilitowanym na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prace tego autora od dyplomu magisterskiego po habilitacyjny obejmowały zagadnienia związane z tanatopedagogiką. W swoich pracach dyplomowych badał głównie dzieci i młodzież. Józef Binnebesel to również trener psychoonkologii. Książkę, którą miałam okazję czytać, pisząc pracę licencjacką nosi tytuł Tanatopedagogika w doświadczeniu wielowymiarowości człowieka i śmierci. Autor poszukując definicji tanatopedagogiki przeprowadza nas przez filozoficzną podróż poprzez cierpienie, śmierć i liczne wspomnienia. Publikacja opiewa w ontologiczny wymiar pojmowania człowieka i jego istoty. Czytając tą publikacje należy dozować sobie ilość przeczytanych kartek, bo każda z nich zawiera cenne informacje, które pobudzają do namysłu. Autor przedstawia zagadnienia tanatopedagogiczne z punktu widzenia wielu filozofów. Nie braknie również jego własnego zdania. Na podkreślenie zasługuje wprowadzenie do każdego rozdziału wypowiedzi osób dotkniętych cierpieniem: nauczycieli, rodziców, dzieci, młodzieży. Każdy rozdział zaczyna się od takiej wypowiedzi, przydając mu charakter praktyczności, uświadamiając, że informacje zawarte w tym rozdziale nie są suchymi faktami, ale rzeczywiście dziejącą się okolicznością wielu cierpiących ludzi. Tytuł publikacji trafnie określa jej zawartość, jest to zbiór cennych materiałów, mówiących o tym, że człowiek ma wiele wymiarów, a śmierć ma oblicza równie liczne co cierpienie. Całość monografii utrzymana jest w filozoficznym klimacie, przydając jej powagi i szacunku wobec czytanego tekstu. Kiedy uświadomimy sobie, że śmierć jest nieunikniona, książka nabiera nowego smaku, staje się drogowskazem, wrogiem i przyjacielem jednocześnie. Publikacja mogłaby być podręcznikiem do tanatopedagogiki, porusza podstawowe zagadnienia, a zarazem uświadamia, że śmierć dotyka każdego człowieka i jest jego elementem, częścią bez, której byt człowieka nie miałby sensu. Mi osobiście zabrakło podejścia do tematu w bardziej pedagogicznym ujęciu. Miałam poczucie, że Tanatos zostało spełnione, a pedagogika została pominięta. Mimo to zachęcam do czytania, ponieważ jestem pewna, że publikacja ta otworzy nowe horyzonty myślowe, każdego kto ją przeczyta, budując przy tym nowe neurony i otwierając nowe szufladki umysłu.