Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pisanie wspomnień autor rozpoczął w ostatnich latach swojego życia będąc już człowiekiem bardzo schorowanym. Pracę nad nimi przerwała jego śmierć, dlatego kończą się one na operacjach I Wojny Światowej. Praca ta przypomina mi wspomnienia Żukowa, pisana po wielu latach zaskakuje niespotykaną dokładnością opisów rozmaitych sytuacji zarówno z życia osobistego jak i zawodowego i jednocześnie pozostawia ważne kwestie bez najmniejszej wzmianki. Książka o ile dość ciekawa na płaszczyźnie wydarzeń osobistych przytłacza nadmiarem i zbędną dokładnością wiadomości stricte wojskowych. Książka ta jest dość ciekawą pozycją o ile potrafi się spojrzeć na nią z dystansu i obiektywnie ocenić. Nie wszystko bowiem w niej zawarte musi być prawdą.