Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość i wojna - ta mieszanka sprawdziła się już wielokrotnie. W tej opowieści jest to akurat zakazana miłość Angielki i hitlerowca. Tytuł nieco przesadzony i na wyrost, bo niezupełnie odzwierciedla treść. Powieść Margaret Leroy jest dobra, ale nie zachwycająca.O wiele bardziej podobała mi się np. "Wojenna narzeczona" Alyson Richman. Tutaj czegoś mi zabrakło - może głębszego rysu psychologicznego postaci. Szczególnie początek powieści jest nieco niemrawy. Potem akcja jakoś zaskakuje, a zakończenie nawet wzruszające. Ciekawie przedstawiony temat okupacji jednej z wysp normandzkich - Guernsey. Autorka kreśli historyczne tło i pokazuje, jak toczyło się życie: walkę z głodem i innymi niedostatkami, trudne wybory, wychowanie dzieci, świadomość istnienia obozów pracy i niedoli jeńców, obecność Niemców, którzy czasem też okazywali się tylko ludźmi, którzy nie zgadzali się do końca z polityką swego kraju, gdzie zostawili bliskich. Rodzące się w tej atmosferze uczucie do wroga nie może nie budzić skrajnych uczuć od zrozumienia do potępienia. Pisarka stworzyła opowieść o kobiecie, która staje przed wieloma wyborami: czy można pokochać wroga? czy przymknąć oko na okrutne traktowanie więźniów, bo jest się jedyną podporą rodziny? czy przyłączyć się do ruchu oporu? jak wytłumaczyć dziecku zło, które widzi? Chyba warto poświęcić kilka wieczorów dla tej powieści.