Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"My journey took me somewhat further down the rabbit-hole than I'd intended and, though I dirtied my fluffy white tail, I've emerged … enlightened." Sherlock Holmes (film, 2009) Na książkę "Alicja w krainie iluzji" natknęłam się, jak to często u mnie bywa, przez przypadek. Natknęłam się nie tyle na samą książkę, co na cytat z niej pochodzący: "W oczach ujrzeć możesz, co ukrywam w sobie ... Część tajemnicy uchylam spod powiek (...)". Fragment ten mnie zaintrygował i pomyślałam, że książka z której pochodzi musi być fascynującą lekturą. Nie omyliłam się. Ciekawa forma: bieżące wydarzenia przeplatane są fragmentami pochodzącymi "Z jej pamiętnika", dzięki czemu czytelnik przenosi się między trzema planami akcji. Wątek główny przetykany jest refleksyjną poezją. "Alicja w krainie iluzji" to historia zwykłej polskiej dziewczyny. Alicja pochodzi z rodziny ubogich rolników. Aby wyrwać się z ponurej rzeczywistości biednej wsi podjęła studia zaoczne w Krakowie. Pracuje jako kelnerka, ale wypłaty ledwie starcza na czesne i opłacenie małego mieszkania, które wynajmuje z przyjaciółką. Chcąc załatać dziury w budżecie i pomóc rodzinie, co jakiś czas wyjeżdża do pracy za granicę. Jednakże nawet tutaj szczęście pozostaje tylko iluzją. Książka opowiada o smutnej sytuacji emigrantów: o powszechnej pogardzie, uczuciu osamotnienia, wstręcie do samego siebie i wykonywanej pracy, braku nadziei, strachu, o tym, że czasem trzeba bardzo mocno zacisnąć zęby, a czasem wrócić pokonanym. O ile jest gdzie wracać. Lektura ta zrobiła na mnie ogromne wrażenie, być może dlatego, że ja również poznałam smak emigracyjnego chleba. Veni, vidi i, jak by to określił wybitny Brytyjczyk Sherlock Holmes, nieco pobrudziłam swój króliczy ogonek. Jedyne co nie podobało mi się w tej książce, to rozwinięcie wątku miłosnego- dłużyło się niemiłosiernie. Pomimo tego drobnego mankamentu książka rewelacyjna! Daję 9/10 i oczywiście serdecznie polecam.