Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Andrzej Bronk (ur. 27 kwietnia 1938 w Sopocie) – filozof, duchowny katolicki, werbista, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Do Zgromadzenia Księży Werbistów wstąpił w 1951 roku. W 1963 ukończył studium filozoficzno-teologiczne i otrzymał święcenia kapłańskie. Kontynuował studia na Wydziale Filozoficznym KUL, a w 1968 obronił pracę magisterską pt. Rozstrzygalność założeń fizyki teoretycznej. (W związku z koncepcją sprawdzalności H. Mehlberga) (promotor ks. prof. Stanisław Kamiński). W 1971 obronił doktorat pt. Język etnologii na przykładzie teorii religii W. Schmidta. Analiza metodologiczna (promotor ks. prof. Stanisław Kamiński). W latach 1976-1978 przebywał na stypendium Fundacji Humboldta w Bochum (Hegel-Archiv, prof. O. Pöggeler). Habilitował się w 1982 pracą Rozumienie, dzieje, język: filozoficzna hermeneutyka H.-G. Gadamera. W 1984 uzyskał zatwierdzenie stopnia docenta przez CKK. W 1997 roku otrzymał tytuł profesora. 18 października 1999 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora zwyczajnego.