Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz4
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Skuratowicz
13
7,8/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
46 przeczytało książki autora
84 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Kronika Miasta Poznania "Ratusz" KMP 2/2004
Jan Skuratowicz, Jacek Wiesiołowski
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2004
Secesja w architekturze Poznania
Jan Skuratowicz, Leszek Szurkowski
8,5 z 4 ocen
6 czytelników 0 opinii
2002
Dwory i pałace w Wielkim Księstwie Poznańskim
Jan Skuratowicz
6,7 z 3 ocen
15 czytelników 0 opinii
1992
Najnowsze opinie o książkach autora
Secesja w Poznaniu Jan Skuratowicz
9,2
Secesja - kierunek w architekturze, który rozwijał się w latach 1890-1925. Rozkwit tego kierunku trwał od około 1905. Secesja stanowiła próbę utworzenia nowego stylu bez nawiązań do historii,a jedynie na podstawie motywacji estetycznej i natchnienia twórcy.
Secesję cechowała forma stosunkowo abstrakcyjna, lecz jednocześnie o bogatej ornamentyce. Ornament secesyjny miał podkreślać konstrukcję i tektonikę budynku, a także stanowił symboliczne przedstawienie jego funkcji. Wśród ornamentyki secesyjnej można odnaleźć stylizowane formy roślinne, postacie i maski. Formy przypominają niekiedy draperie lub skórę, reliefy wypełniają czasem całą powierzchnię ścian zewnętrznych. Elewacje posiadają ciągłą i płynnie przechodzącą powierzchnię, zauważalne jest zamiłowanie do miękkich i krzywych linii i wyobleń. Ornament obejmuje również detale wykończenia budynku, takie jak klamki czy balustrady schodów.
O secesji w Poznaniu traktuje właśnie recenzowany dziś przeze mnie album autorstwa Jana Skuratowicza, Magdaleny Adamczewskiej i Piotra Walichnowskiego.
Ten przepięknie wydany, z dbałością o detale, w twardej oprawie album nie tylko przybliża nam historię Poznania, historię secesyjnej architektury poznańskiej, ale także zwraca naszą uwagę na tak zachwycające zabytki jak te w Poznaniu i daje smutny dowód na to, że o owe zabytki w naszym kraju nikt należycie nie dba, a przecież są to skarby kultury, perły historii, nasze bogactwo narodowe, a mało które budynki są reustarowane, a jeśli już to czynione jest to bez większej dbałości o to by zachować oryginalne piękno zabytku. Autorzy albumu kilkakrotnie zwracają uwagę czytelnika na ten fakt i myślę, że to dobrze z ich strony, że mówią o takich zaniedbaniach wprost i głośno, bo o bogactwo kulturowe ojczyzny należy dbać, i tyle.
Album podzielony jest na trzy części, w pierwszej odnajdziemy nazwiska architektów, ich krótkie noty biograficzne, a także przepiękne zdjęcia ich prac. Każdy architekt omawiany jest oddzielnie, dzięki czemu możemy podziwiać szkołę każdego z nich osobno i dostrzegać te detale, niuanse prac, na które zwraca uwagę autor, a z których znany był ten czy inny architekt. Druga część poświęcona jest sztukatorom i ich pracom, tu także każdy sztukater omawiany jest osobno, co pozwala na dokładne poznanie jego stylu, przyjrzenie się jego pracy, zachwycającym zdobieniom, ornamentom, detalom. Ostatnia część albumu to detale i wnętrza, w której odnajdziemy przepiękne zdjęcia sieni i klatek schodowych kamienic, will poznańskich, a także zdobnictwo, gdzie możemy podziwiać wspaniałe zdobienia drzwi wejściowych, poręczy schodów, krat ogrodzenia, sufitów, ścian, czy witraże w oknach.
"Secesja w Poznaniu" to wspaniale wydany album poświęcony poznańskim zabytkom secesyjnym, który pozwala zachwycać się pracami architektów, takich jak Hermann Böhmer i Paul Preul, Oskar Hoffmann, Ryszard Mendelski, Paul Pitt, sztukatorów, takich jak Max Biagini, Edmund Kunze, Jan Raczyborski, Artur Wagner czy inni, którzy tworzyli w Poznaniu na przełomie XIX i XX wieku. Miłośnicy architektury, secesji i Poznania, ale także ci, którym los zabytków nie jest obojętny i pragną by ich ochrona była jak na najwyższym poziomie w naszym kraju, będą zachwyceni tym albumem. Ja jestem oczarowana i po jego lekturze baczniej przyglądam się budynkom w moim rodzinnym mieście, bo czasem może się okazać, że pod nosem mamy takie wspaniałości, które można podziwiać i się nimi zachwycać, a także zapragnęłam kiedyś w przyszłości odwiedzić Poznań by móc osobiście zobaczyć te wspaniałe kamienice, wille i te zachwycające i zapierające dech w piersiach zdobienia, ornamenty i sztukaterie, jest na co popatrzeć. Polecam z całego serca lekturę tego albumu, a fakt, że jest to już trzecie wydanie tej publikacji i nadal jest to hit wydawniczy, który zachwyca czytelników, musi o czymś świadczyć, prawda? Polecam z całego serca !
Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.
Dwór dla dzieci Jan Skuratowicz
7,4
Poznajcie przesympatyczną myszkę, która pewnego dnia postanawia wyprowadzić się z domu. Jaś Ogonek, bo o nim właśnie jest mowa, od dawna marzył o wielkiej przygodzie. Chciał poznawać nowe miejsca i nowych ludzi. Ukończywszy trzeci miesiąc życia wyruszył w wielki świat. W ten oto sposób trafił do wiejskiego dworu. Był on dla niego spełnieniem jego mysich marzeń o luksusie i dobrobycie. Wszystko tam było inne, nowe i zachwycające. Nasze dzieci wraz z małą myszką poznają najważniejsze pomieszczenia takiego dworu. To bardzo pomysłowe i oryginalne rozwiązanie. Wspólnie możemy zaglądnąć do pokojów wszystkich domowników, ale także mamy okazję poznać kluczowe pomieszczenia w domu, takie jak np. kuchnia, kredens, jadalnia, biblioteczka. Jaś Ogonek nie jest zwyczajną myszką. Jest bardzo odważnym i zaradnym gryzoniem. Ma marzenia i swoje plany, które bardzo chciałby realizować. Okazuje się, że ma jeszcze jeden niezwykły dar, który ujawnia się dosyć niespodziewanie. W momencie, kiedy przekracza próg dworu okazuje się, że potrafi on rozmawiać z przedmiotami i to właśnie one opowiadają mu o poszczególnych pomieszczeniach, w których się znajduje. Dzięki temu my czytelnicy dowiadujemy się czym zajmował się pan takiego dworu, do czego służy globus, co jeździło windą i dlaczego gości w holu wita niedźwiedź ;-) To oczywiście nie wszystkie tajemnice tego XX-wiecznego dworu wiejskiego, które odkrywa przed nami Jaś Ogonek. Nad oprawą merytoryczną tej niezwykłej książki czuwał Jan Skuratowicz - profesor nadzwyczajny Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mamy zatem gwarancję, że wyczytane ciekawostki nie są czymś zmyślonym i niezgodnym z prawdą historyczną. To bardzo fajna książka, która łączy zabawę z nauką. Ciekawie wydana i fajnie zilustrowana będzie na pewno ozdobą każdej domowej biblioteczki.
mufloneks.blogspot.com