Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Skuratowicz
13
7,8/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
46 przeczytało książki autora
86 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Kronika Miasta Poznania "Ratusz" KMP 2/2004
Jan Skuratowicz, Jacek Wiesiołowski
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2004
Secesja w architekturze Poznania
Jan Skuratowicz, Leszek Szurkowski
8,5 z 4 ocen
6 czytelników 0 opinii
2002
Dwory i pałace w Wielkim Księstwie Poznańskim
Jan Skuratowicz
6,7 z 3 ocen
15 czytelników 0 opinii
1992
Najnowsze opinie o książkach autora
Dwór dla dzieci Jan Skuratowicz
7,4
Poznajcie przesympatyczną myszkę, która pewnego dnia postanawia wyprowadzić się z domu. Jaś Ogonek, bo o nim właśnie jest mowa, od dawna marzył o wielkiej przygodzie. Chciał poznawać nowe miejsca i nowych ludzi. Ukończywszy trzeci miesiąc życia wyruszył w wielki świat. W ten oto sposób trafił do wiejskiego dworu. Był on dla niego spełnieniem jego mysich marzeń o luksusie i dobrobycie. Wszystko tam było inne, nowe i zachwycające. Nasze dzieci wraz z małą myszką poznają najważniejsze pomieszczenia takiego dworu. To bardzo pomysłowe i oryginalne rozwiązanie. Wspólnie możemy zaglądnąć do pokojów wszystkich domowników, ale także mamy okazję poznać kluczowe pomieszczenia w domu, takie jak np. kuchnia, kredens, jadalnia, biblioteczka. Jaś Ogonek nie jest zwyczajną myszką. Jest bardzo odważnym i zaradnym gryzoniem. Ma marzenia i swoje plany, które bardzo chciałby realizować. Okazuje się, że ma jeszcze jeden niezwykły dar, który ujawnia się dosyć niespodziewanie. W momencie, kiedy przekracza próg dworu okazuje się, że potrafi on rozmawiać z przedmiotami i to właśnie one opowiadają mu o poszczególnych pomieszczeniach, w których się znajduje. Dzięki temu my czytelnicy dowiadujemy się czym zajmował się pan takiego dworu, do czego służy globus, co jeździło windą i dlaczego gości w holu wita niedźwiedź ;-) To oczywiście nie wszystkie tajemnice tego XX-wiecznego dworu wiejskiego, które odkrywa przed nami Jaś Ogonek. Nad oprawą merytoryczną tej niezwykłej książki czuwał Jan Skuratowicz - profesor nadzwyczajny Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mamy zatem gwarancję, że wyczytane ciekawostki nie są czymś zmyślonym i niezgodnym z prawdą historyczną. To bardzo fajna książka, która łączy zabawę z nauką. Ciekawie wydana i fajnie zilustrowana będzie na pewno ozdobą każdej domowej biblioteczki.
mufloneks.blogspot.com
Dwory i pałace Wielkopolski. Styl narodowy Jan Skuratowicz
9,0
Styl narodowy był wynikiem wielu stycznych powstałych w świadomości narodowej, rosnącego zainteresowania historią, kulturą i tradycją. Ważne rolę w tym kształtowaniu odgrywało utwory pisane, oraz elementy rzeźbiarskie i malarskie. Chodziło o zaznaczenie odrębności i podtrzymanie ducha. Książka Jana Skuratowicza przybliża polski styl narodowy w architekturze na przykładzie dworów i pałaców z terenu Wielkopolski, która po 1793 r. została włączona w granice monarchii pruskiej. Za ostateczną datę graniczną tej analizy została przyjęta data 6 sierpnia 1914 r. Autor przeprowadza czytelnika poprzez poszczególne etapy polskiego stylu narodowego w architekturze począwszy od swoistych poszukiwań i prób, jego kształtowania się, analizy cech szczególnych, aż po okres dwudziestolecia międzywojennego.
Autor charakteryzuje pierwsze próby stworzenia stylu narodowego poprzez zamek w Kórniku (kostium gotycki),pałace w Wielkiej Łęce (kostium gotycki) i Posadowie (kostium francuski). Wskazuje na narodowe elementy wystroju wnętrz. Ideałem stał się wzór obywatela, żołnierza i dobrego gospodarza, który planował, a następnie realizował daną budowlę zgodnie z własnymi pomysłami.
Jan Skuratowicz przypomina prace m.in.: Zygmunta Czartoryskiego (1853-1920) pt. O stylu krajowym w budownictwie wiejskim (1896),w którym zostały określone zasady, jakim powinna odpowiadać nowoczesna polska siedziba ziemiańska na terenie Wielkopolski. Dokonuje też krótkiej charakterystyki budowli w miejscowościach: Pomarzanowice, Błociszewo i Rogalin. Autor albumu przedstawia cechy charakterystyczne polskiego stylu narodowego. Symbolem polskiego dworu stał się portyk kolumnowy (np. Kopaszewo, Jargoniewice, Głuchowo, Miłosław, Chobienice, Granówko, Pietronki, Węgierce, Kościelec Kujawski, Gościeszyn, Iwno, Słomowo). Dokonuje analizy budowli wynikających ze względu na zainteresowania angielskim palladianizmem (np. Dębno, Kotowo),toskańskimi włoskimi willami (np. Torzeniec). Pokazuje również przebudowy niektórych starych pałaców, które miały stać się dzięki temu pożądanym wzorcem siedziby nowoczesnego ziemianina (np. Objezierze, Koźminek, Niechanowo, Dobrojewo).
Autor wskazuje rok 1905, jako ostateczną cezurę ukształtowania się w Wielkopolsce osobliwego stylu narodowego. Typowymi cechami były: kolumnowy portyk i czterospadowy, wysoki dach łamany. Przedstawia jedne z najciekawszych projektów budowli tych lat autorstwa Rogera Sławskiego, Stanisława Mieczkowskiego, Stanisława Boreckiego (np. Krerowo, Chudobczyce, Oporowo, Bonikowo, Lubasz, Piotrowo, Skoraszewice, Cichowo, Winna Góra) oraz najsłynniejsze przebudowy (np. Turew). W tym czasie stare dwory przybierały charakter barokowy. Dokonywano też przebudowy starszych pałaców dostosowując ich do nowej mody poprzez unowocześnienie budowli pod względem technicznym i adoptowanie na nowe potrzeby dotychczasowych pokoi mieszkalnych (np. Sierniki. Gułtowy, Dłoń, Żydowo, Paruszewo).
W pozycji zostały też przedstawiona fala budowy i rozbudowy dworów w stylu narodowym, jaki miał miejsce po 1918 r. (np. Łaszczyn, Gogolewo, Szelejewo). Charakteryzowały się one nadal silnym przywiązaniem do form barokowo-klasycystycznych. Głównym architektem tego okresu jest Stefan Cybichowski (np. Żegotki, Wódki, Chraplewo, Więcławice, Parlin, Rudniki, Komierowo).
Autor książki z dokładnością opisuje w danej siedzibie rozkład pomieszczeń i ich funkcje. Można również zapoznać się z bliżej z wystrojem wnętrz poszczególnych pomieszczeń, z zachowanymi rysunkami projektowymi oraz planami całych budowli, które zostały przygotowane przez Autora. Atutem książki jest baza ikonograficzna. Znaleźć tu można przede wszystkim zachowane archiwalne fotografie, bowiem niektóre z tych dworów zostały zniszczone w okresie wojennej zawieruchy, a utraciwszy swych właścicieli były też przejmowane przez państwo i niszczone przez lata. Nie sposób też ominąć mnóstwo informacji dotyczących właścicieli dworów i pałaców, inicjatorów budowli i architektów. Jan Skuratowicz niejednokrotnie odwołuje się do zachowanych listów i wspomnień, w których znaleźć można opisy danej budowli. Autor przedstawia budowle zarówno okazałe, które podnosiły prestiż właściciela, jak i skromne.
To bardzo dobra propozycja książkowa, do której będę wracać jeszcze niejednokrotnie. Polecam.
http://slowemmalowane.blogspot.com/2020/08/jan-skuratowicz-dwory-i-paace.html