Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik252
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Roberto Aliaga
Źródło: http://www.roberto-aliaga.blogspot.com/
1
8,1/10
Pisze książki: literatura dziecięca
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://www.roberto-aliaga.blogspot.com/
8,1/10średnia ocena książek autora
47 przeczytało książki autora
22 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
O żółwiu, który chciał spać
Roberto Aliaga, Alessandra Cimatoribus
8,1 z 38 ocen
68 czytelników 6 opinii
2011
Najnowsze opinie o książkach autora
O żółwiu, który chciał spać Roberto Aliaga
8,1
Przesympatyczny śpioch, pragnie tylko i wyłącznie świętego spokoju. Żółw przebrany w pasiastą piżamkę, umyty, z przytulanką, wyklepaną poduszką, gotowy do spania.
Niestety za każdym razem, gdy jest mu już bardzo miło, cieplutko w łóżeczku, gdy oczy powoli zamykają się (to jedno z przyjemniejszych uczuć śpiochów:),zegar cichutko tyka, żółw słyszy pukanie do drzwi. Jego przyjaciele koniecznie chcą mu życzyć spokojnego zimowego snu. Dzierlatka składa mu życzenia przyjemnej zimy, potem zjawia się świstak, pająk. Wszyscy obdarowują go prezentami (ciepła czapeczka, koc, pyszne gruszkowe ciasto) i składają życzenia. Trudno być miłym w takim momencie, powieki stają się coraz cięższe...
więcej na http://madebybibi.blogspot.com/2015/04/o-zowiu-ktory-chcia-spac.html#more
O żółwiu, który chciał spać Roberto Aliaga
8,1
Zęby umyte, poducha wyklepana, oczy nam się zamykają, wskazówki zegara cichutko tykają… Jesienią ubiegłego roku książka „O żółwiu, który chciał spać” towarzyszyła nam każdego wieczoru. A jak jej nie było w pobliżu, to odtwarzałam tekst z pamięci. To był nasz rytuał. Bez tego córka chyba by nie zasnęła.
Więcej:
http://poczytajnia.pl/o-zolwiu-ktory-chcial-spac/