Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten tom skupia się na wyzwolonej macosze Steve’a Rowlanda. Dowiadujemy się tutaj co działo się z nią po wydarzeniach z tomu „Tam dokąd zmierza Indianin” – ścigana przez policję usiłuje uciec za granicę. Sama postać jest dosyć ciekawa i byłem zainteresowany jej przeszłością. Wielka szkoda, że jej rozwiązłe dawne dzieje są jedynie wspomniane i czytelnik głównie ogląda ciągłą ucieczkę. Pojawiają się wprawdzie co jakiś czas postacie z jej przeszłego życia, ale jedynie jest zasugerowane, co wówczas mogło się zdarzyć. Scenarzysta usiłuje tu oddać atmosferę zaszczucia bohaterki. Wszyscy usiłują ją skrzywdzić czy wykorzystać. Czasami czytelnik może zapomnieć przy tym o charakterze tej postaci i jej trochę współczuć. Jednakże w momencie największego upadku pokazuje ona pazury i wykorzystuje swoją urodę oraz twardy charakter. Przy tej okazji warto wspomnieć o gościnnym występie innej drugoplanowej postaci serii – może ona symbolizować szansę na normalne życie dla bohaterki. Nie do końca też odpowiadało mi zakończenie. Jest ono bardzo otwarte, co trochę pozostawia czytelnika z uczuciem niedosytu, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę, że bohaterka ta nie zostaje później wykorzystana w głównej serii. Rysunki Christiana Rossiego moim zdaniem nie pasują do fabuły. Dobrze wychodzą mu wprawdzie brzydcy, niemal zezwierzęceni mężczyźni – przywodzi to na myśl prace Richarda Corbena. Jednakże piękne kobiety to nie jego działka. Dochodzi tu do paru niezamierzonych deformacji, a urodziwe w zamierzeniu ciała moim zdaniem są dosyć karykaturalne. Pasowałby tu bardziej ktoś świetnie radzący sobie ze zmysłowymi motywami jak chociażby sam Milo Manara. Moim zdaniem postać ta zasłużyła na o wiele ciekawszy komiks niż ten będący zwyczajnym odcinaniem kuponów.