Jesteśmy społecznością, która kocha książki

𝑀𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 - 𝑚𝑜𝑗 𝑡𝑎𝑡𝑎 - 𝑗𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑡𝑦𝑚 𝑠𝑎𝑚𝑦𝑚 𝑐𝑧𝑙𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘𝑖𝑒𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑔𝑜 𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎𝑙𝑎𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑚𝑢 𝑢𝑓𝑎𝑙𝑎𝑚. 𝐽𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑏𝑜ℎ𝑎𝑡𝑒𝑟𝑒𝑚, 𝑝𝑜𝑐𝑖𝑒𝑠𝑧𝑦𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚 𝑖 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑗𝑎𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚, 𝑎 𝑗𝑎 𝑝𝑜 𝑝𝑟𝑜𝑠𝑡𝑢 𝑛𝑖𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑤 𝑠𝑡𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑧𝑛𝑖𝑒𝑠𝑐 𝑡𝑒𝑗 𝑚𝑦𝑠𝑙𝑖. 𝐶𝑧𝑢𝑗𝑒 𝑠𝑖𝑒, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦𝑚 𝑚𝑖𝑎𝑙𝑎 𝑜𝑑𝑠𝑙𝑜𝑛𝑖𝑒𝑡𝑦 𝑛𝑒𝑟𝑤, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦 𝑑𝑟𝑎𝑧𝑛𝑖𝑙𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑐𝑜𝑠 𝑝𝑜𝑑 𝑠𝑘𝑜𝑟𝑎, 𝑏𝑜𝑙, 𝑧 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑦𝑚 𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑢𝑐𝑧𝑒 𝑠𝑖𝑒 𝑧𝑦𝑐. 𝐴 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑚𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 𝑧𝑦𝑙 𝑧 𝑐𝑧𝑦𝑚𝑠 𝑜 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑒 𝑔𝑜𝑟𝑠𝑧𝑦𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑧 𝑠𝑖𝑒𝑑𝑒𝑚𝑑𝑧𝑖𝑒𝑠𝑖𝑎𝑡 𝑙𝑎𝑡. 𝐽𝑎𝑘? Czy odkupienie win jest możliwe? Czy można zapomnieć o przeszłości, o zbrodniach, których było się naocznym świadkiem? Kate Hewitt w swojej książce, która choć jest literacką fikcja opiera się na wydarzeniach, które miały miejsce. Autorka skłania do refleksji nad moralnością człowieka, dotykając z subtelnością tematów trudnych, bolesnych, przeplatajac lata współczesne z przeszłością, która miała miejsce w Sobiborze w latach 1942/43. Libby Trent miała kochającego ojca, który zawsze ją wspierał. Wychowywał swoją córkę samotnie, jednak dbał żeby niczego jej nie brakowało. Czesał jej włosy, robił kolację, czytał do snu. Był jej bohaterem. Świat kobiety i jej rodziny wywraca się do góry nogami, kiedy padają oskarżenia, że Daniel Weiss, to prawdopodobnie Hans Brenner, nazistowski zbrodniarz, który przez wiele lat pozostawał w ukryciu pod skradzioną tożsamością. Nagle okazuje się, że wszystko, w co dotąd wierzyła Libby moze okazac się kłamstwem. Przed kobietą decyzja na pograniczu dobra i zła.., między miłością do ojca, a poczuciem wymierzenia sprawiedliwości. Czy odważy się stawić czoła prawdzie, która może w popiół obrócić życie jej i najbliższych ludzi? Kolejna świetną książka od tej autorki, która już od pierwszych stron mnie porwała. Bardzo lubię historie, w których są dwa bieguny czasowe, gdzie terazniejszosc przeplata się z przeszłością. Kate Hewitt ukazuje portery bardzo zróżnicowane, maluje córkę dla której ojciec był przykładem, a nagle okazuje się, że nie jest człowiekiem za jakiego go miała. Widzimy dylematy kobiety między miłością do rodzica, a wyznawanymi wartościami, w jej postawie było trochę infantylnosci, miotała się w odczuciach, chciała sama podejmować decyzje, zamiast szczerze porozmawiać z najblizszymi. Ogolnie to jej postawa momentami mnie drażniła. Kolejnym portretem jest starszy już meżczyzna, który w swoim życiu brał udział w czymś strasznym, co nawet ciężko sobie nam obecnie wyobrazić. Wydawać by się moglo, że przeszedł na tym, co się stało do porządku dziennego kradnąc przy tym tozsamosc, a tak naprawdę zadra przeszłości, udział w masowej masakrze wciąż w nim tkwiła. Ciężko jest jednoznacznie ocenić jego postępowanie, zwłaszcza po poznaniu jego historii, widząc dylematy przed jakimi stał jako młody człowiek w tak trudnych czasach, dlatego myślę że tu już każdy podczas czytania sam będzie musiał dokonać weryfikacji. Jest to książka, która sklania do refleksji. Nie jest ona łatwa, nie jest jednoznaczna w ocenie, porusza kwestie moralności i zasad, wiary w dobro i zło w czasach niezwykle ciężkich. Ogólnie podsumowując uważam ją za pozycje wartą uwagi.