Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo cenię Wierę Gran, była utalentowaną pieśniarką i piękną kobietą, jednak jej ,,Sztafeta oszczerców ''budzi we mnie mieszane odczucia. Nie przypuszczam, że była kolaborantką, nie było na to twardych dowadów i sąd ją zrehabilitował. Myślę ,że mogła narazić się swoim rodakom uprzywilejowanym traktowaniem w getcie. Podczas gdy na ulicach ludzie padali z głodu, a żywe trupy w nędznych łachmanach żebrały o kawałek chleba Wiera nosiła zakazane Żydom futra, srebrne lisy i nie musiała zakładać opaski z gwiazdą Dawida. W getcie była osobą wpływową, jak sama powiedziała załatwiała pracę wielu znanym przedwojennym atrystom. Jak podkreślała śpiewaczka, zaangażowana była w działalność charytatywną i zbierała też pieniądze wśród Niemców (?) Wiera Gran odskarżała Szpilmana i Turkowa o szkalowanie jej , ale między nimi były jakieś konflikty i wzajemnie obrzucali się błotem i przypisywali współpracę z Niemcami. Tu nie ma zero jedynkowej oceny postępowania p. Wiery, nie wiadomo, czy to paskudne pomówienia, czy zawiść wobec niej spowodowały oskarżenia o kolaborację i skazały ją na ostracyzm , faktem jest,że środowisko Żydów bojkotowało artystkę po wojnie. Książkę warto przeczytać, żeby spojerzeć na całą sprawę z perspektywy oskarżonej .