Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Karuzela z mężczyznami. Męskość to temat, który inspiruje mnie od wielu lat. Na gruncie polskim poruszany stosunkowo rzadko, wciąż bardzo zdawkowo. Pojawiają się pojedyncze doniesienia, często opierające się na nieprofesjonalnych i nierzetelnych badaniach magisterskich studentów dążących jedynie do tego, aby dostać dyplom i mieć święty spokój. Biorąc do rąk publikację Katarzyny Wojnickiej i Eweliny Ciaputy liczę na to, że karuzela właśnie zaczyna się kręcić. Liczę na szereg ważnych i sprawdzonych doniesień. Liczę na umiejętność zainteresowania czytelnika. Liczę na dobór treści, który sprawi, że poczuję wokół siebie rzetelność opisywanego zjawiska. Publikacja jest zbiorem artykułów z zakresu socjologii oraz pokrewnych. Podzielona została na 3 rozdziały tematyczne, koncentrujące się na mediach, normatywności oraz publicznej sferze męskości. Część pierwsza publikacji – męskość w dyskursie medialnym – wywołuje we mnie ogromne poczucie… nudy. Poczucie tak silne, iż udaje i się trzy dni z rzędu zasnąć zmagając się z tą częścią. Można zrzucić to na barki moich oczekiwań, będących zgoła innymi niż to, co otrzymuję na kartkach książki. Liczyłam na szeroką i całościową perspektywę ujęcia mężczyzny przez media, dostałam wybiórcze informacje, powiązane ze sobą w niewielkim stopniu, za nic w świecie nie zbliżające się nawet do holistycznego obrazu zjawiska. Moja ciekawość poznawcza nie zostaje zaspokojona. Podkreślam jednak – jest to niezwykle subiektywna opinia, oparta na oczekiwaniach. Po przebrnięciu przez pierwszą część książki, druga staje się dla mnie nie lada wyzwaniem. Zmęczona doniesieniami o piłce nożnej i męskością w kobiecych czasopismach zaczynam pałać niechęcią do obrazu płci brzydkiej w literaturze. Część druga – Męskości (nie)normatywne – ratuje jednak we mnie obraz całości. Tematyka homoseksualna w otoczce polskiego ujmowania męskości i stereotypowego podejścia do gejów wywołuje sprzeczne emocje i kontrowersje. Porusza, złości, czasem irytuje. Nareszcie! W końcu publikacja, którą trzymam w ręku zaczyna we mnie żyć i wzbudzać emocje. Najbardziej przyciąga i przekonuje mnie do siebie fragment autorstwa B. Lisa – próby definiowania męskości. „Świadczy?”, „Nie świadczy?” Ale… kim właściwie ten mężczyzna jest? Idąc za tokiem myślenia Lisa widzę, jak bardzo schematycznie patrzyłam do tej pory. Dopiero w tym momencie książki realnie budzę się i zaczynam myśleć. W końcu! Im daje w las, tym niestety ciemniej. Po genialnym przebłysku przychodzi pora na marazm jednolitych doniesień. Męskość, ekonomia, wątki aborcyjne, ruchy kościoła czy też męski striptiz wydają się być tematami tak silnymi i tak na topie, że nie powinny mieć problemu z przebiciem się do zainteresowania czytelnika. W moim przypadku jest jednak odwrotnie – łapię się na tym, że czekam tylko kiedy dotrę do upragnionej ostatniej strony. Jest… płasko. Dużo elementów poznawczych, brak oddziaływań na drugą półkulę mózgu sprawia, że wracam do punktu wyjścia – nudy. Pełna recenzja na: http://moznaprzeczytac.pl/karuzela-z-mezczyznami-katarzyna-wojnicka-ewelina-ciaputa/