Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać100
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel5
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Zygmunt Trziszka
Źródło: http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/167350/h:292/
20
5,7/10
Urodzony: 10.12.1935
Polski prozaik, publicysta, krytyk literacki. Ukończył Wydział Filologii Polskiej na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Jako prozaik zadebiutował w 1961 roku na łamach prasy. W latach 1955-1962 pracował w szkolnictwie (Gorzów Wielkopolski). W okresie od 1962 do 1974 racował w prasie (m.in. redaktor "Dziennik Ludowego"). Od 1971 roku mieszkał w Warszawie. W latach 1982-1990 był redaktorem "Miesięcznika Literackiego. W 1970 roku otrzymał nagrodę im. Piętaka za powieść Romansoid.
5,7/10średnia ocena książek autora
19 przeczytało książki autora
47 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Na pohybel Zygmunt Trziszka
1,0
Na ostatniej stronie znajduję uwagę:
"Książka jest nie autoryzowanym wywiadem, w którym są dokumenty i ulotki kolportowane przez Służbę Bezpieczeństwa"
Zygmunt Trziszka (1935 -2000 samobójstwo) - prozaik, publicysta, krytyk literacki, związany z tzw nurtem chłopskim lub wiejskim w literaturze. Ukończył Wydział Filologii Polskiej na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.
W latach 1982–1990 był redaktorem "Miesięcznika Literackiego". W 1970 roku otrzymał nagrodę im. Piętaka za powieść "Romansoid". Zajmował się twórczością m. in. Edwarda Stachury, Tadeusza Nowaka a także Leopolda Buczkowskiego.
Kazimierz Świtoń (1931 – 2014) - radiotelemechanik, działacz opozycji w okresie PRL, współtwórca Wolnych Związków Zawodowych Górnego Śląska, poseł na Sejm I kadencji.
Był członkiem SD, z którego został wykluczony w 1977 po zaangażowaniu się w działalność opozycyjną, kiedy to przyłączył się do zainicjowanej przez KOR głodówki w kościele św. Marcina w Warszawie.
W 1978 został pozbawiony koncesji na prowadzenie tej działalności ze względu na zaangażowanie opozycyjne. W 1982 przeszedł na rentę inwalidzką, następnie na emeryturę.
Oficjalny przebieg jego walki podaje Wikipedia, natomiast według mnie wpadł w obsesyjną tragikomiczną walkę z całym światem. Mnożył teorie spiskowe i niesamowite oskarżenia...
Dzisiaj, 29 października 2016 roku wymazałem dalszą część recenzji, bo obaj twórcy tej książki nie żyją. De mortuis aut bene aut nihil.
Dodam tylko, że zajmowanie się tą książką po 23 latach od jej publikacji wydaje się irracjonalne. Właśnie dlatego stawiam PAŁĘ, by potencjalnych czytelników zniechęcić.
Oczerety Zygmunt Trziszka
4,0
Fajna opowieść. Losy wsi Smolary na początku lat 70-tych. A raczej jej mieszkańców. Wkraczanie nowoczesności i postępu. Ucieczki młodych z ojcowizny itd. Tarcia na lini indywidualni-spółdzielnia. Jak to u Trziszki z humorem i ironią. Język już może nieco archaiczny (dużo regionalizmów, gwary - bez przypisów),ale to nie przeszkadza.