Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Angielski matematyk, profesor University of Oxford.
W roku 1896 został przyjęty do Trinity College w Cambridge. W 1903 uzyskał stopień magistra (Master of Art). Od 1906 był wykładowcą w Cambridge. W 1919 roku przeniósł się do Oksfordu, gdzie objął katedrę geometrii (Savilian Chair of Geometry) na tamtejszym uniwersytecie, opuszczoną przez usuniętego ze stanowiska Bertranda Russella. W roku 1928 i 1929 wykładał na Uniwersytecie Princeton. Do Cambridge powrócił w 1931 roku i objął profesurę (Sadlerian Professor of Pure Mathematics),którą piastował do 1942.
Pozostawał pod wpływem matematyków z kontynentalnej Europy (Cours d'analyse de l'École Polytechnique Camille'a Jordana),pasjonowała go matematyka czysta. Współpracował z Johnem E. Littlewoodem w rozwoju analizy matematycznej i teorii liczb. Wspólnie opracowali uogólnienie problemu Waringa oraz systemy liczb bliźniaczych. Jego prace dotyczyły teorii liczb, teorii szeregów i równań całkowych. Jednym z jego osiągnięć było odkrycie talentu hinduskiego matematyka Srinivasy Ramanujana, z którym współpracował od 1914. Udowodnił, że częstości genotypów w populacji diploidalnej nie zmieniają się z pokolenia na pokolenie, przy spełnieniu określonych warunków (prawo Hardy’ego-Weinberga – będące kamieniem węgielnym w genetyce populacji, na równi z prawami Mendla). Znany jest także z wydanego w 1940 eseju "A Mathematician's Apology" opisującego jego życie i poglądy. Książka ukazała się również w Polsce pod tytułem "Apologia matematyka".
Pomimo, iż uważał się za czystego matematyka, którego dorobek nie znajdzie żadnego praktycznego zastosowania, jego prace zostały wykorzystane m.in. przez Nielsa Bohra przy konstruowaniu modelu atomu oraz w termodynamice i fizyce kwantowej, przy opisie statystyki Bosego-Einsteina. Sformułował jedno z podstawowych praw genetyki populacji, udowadniając, że częstości genotypów w populacji diploidalnej nie zmieniają się z pokolenia na pokolenie, przy spełnieniu określonych warunków (prawo Hardy’ego-Weinberga).
Jego prace zostały wydane w siedmiu tomach przez wydawnictwo Oxford Univerisity Press.