Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poradnik co najwyżej średni. Każdy kto zna podstawowe podstawy [tak wiem że to pleonazm - ale jak określić najbardziej elementarną wiedzę ?] niczego się z niego nie dowie. Na dodatek w książce pełno jest nieścisłości jak i informacji "niezupełnie zgodnych z prawdą”. To może troszkę przykładów: Zacznijmy od matrycy: "Na powierzchni matrycy znajdują się miliony "diod światłoczułych z których każda rejestruje jeden piksel" - niestety jest troszkę inaczej, gdyż na jedne piksel obrazu składają się informacje z kilku owych elementów światłoczułych - właśnie po to jest filtr Bayera i odpowiedni algorytm "wyliczający" barwę piksela na podstawie danych z kilku elementów światłoczułych. "Zazwyczaj znajdują się one w rzędach na powierzchni matrycy i są czułe jedynie na światło monochromatyczne" - jakby było jak pisze autor to nigdy by nam się nie udało zrobić zdjęcia w otaczającym nas kolorowym świecie. Otóż owe elementy są czułe na światło w każdym kolorze, lecz nie rejestrują one koloru tylko natężenie światła jakie na nie pada. Kolor czy jego brak nie maja tu żadnego znaczenia. A dalej autor pisze że piksele są umieszczone wg mozaiki, co również jest nieprawdą gdyż elementy światłoczułe są umieszczone rzędami obok siebie, a jedynie pokrywane są mozaiką filtru Bayera. To teraz obiektywy… "Zakres przysłon obiektywu jest często określany za pomocą największego i najmniejszego otworu przysłony.(...) np 70-300 mm f/4-5,6" - więc albo istnieje taki obiektyw, o maksymalnej przesłonie 5,6 (choć nigdy o taki nie słyszałem) albo autor powinien napisać zgodnie ze swoimi słowami: "70-300 mm f/4-40" (takiego oznaczenia też nigdzie nie widziałem). Przy hiperfokalnej autor pisze, że w przypadku ustawienie ostrości na nieskończoność "tracimy cała głębię ostrości za tym punktem". Hm... Tylko jaka to jest odległość za nieskończonością ? I czy komuś mogłoby przeszkadzać, że poza nieskończonością jest coś nieostre ? Dalej mamy - "Bracketning to wykonanie serii (...) zdjęć przy różnej wartości naświetlenia". Widać autor słyszał o bracketingu ekspozycji. Szkoda jednak że nie słyszał że bracketing to pojęcie znacznie szersze i obejmuje także balans bieli, ostrość czy tez moc lampy błyskowej. Możemy przeczytać tez inne ciekawostki - jak np. to że w przypadku liveview jest wyświetlana siatka złotego podziału. Albo ja niewiele wiem, bo siatki złotego podziału nie widziałem tutaj nigdy, albo autor nie widzi różnicy miedzy złotym podziałem a trójpodziałem. Przy głębi ostrości czytamy że jak nie ma głębi ostrości to zdjęcie jest złe. Tymczasem w każdym podręczniku piszą że głębia ostrości może być duża lub mała. Ale brak głębi ? Cóż to może znaczyć? Jako sposoby radzenia sobie ze "zbiegającymi się pionami" [nazwa zaczerpnięta z książki] autor zaleca photoshopa i ani słowem nie wspomina o obiektywach z korektą perspektywy. A ja myślałem że one właśnie po to powstały. I tak dalej i tak dalej… Aż do końca książki. Na koniec jeszcze zerknąłem na stronę autora http://www.rosshoddinott.co.uk/. A dokładniej do galerii. A w niej... Zdjęć raczej niewiele, praktycznie te same co w książce. Na dodatek często te same występują w różnych galeriach, do tego większość zdjęć jest praktycznie identyczna - autor po prostu przesunął się o metr, dwa i zrobił kolejne. Nie wiem komu tą książkę można by było polecić. Nawet ktoś kto zna już podstawy nic się z niej nie nauczy, a nawet może się "oduczyć" - co opisałem powyżej. A dla tych co ich nie znają... cóż jest masa lepszych podręczników.