Philip Kapleau (ur. 20 sierpnia 1912 w New Haven w stanie Connecticut, USA, zm. 6 maja 2004 w Rochester) – amerykański nauczyciel buddyzmu zen w tradycji Sanbō Kyōdan, łączącej szkoły sōtō i rinzai.
Ukończył prawo. Pracował jako reporter sądowy. Po 1945 był amerykańskim sprawozdawcą z procesów zbrodniarzy hitlerowskich w Norymberdze oraz procesu japońskich zbrodniarzy wojennych w Tokio. Procesy te wywołały w nim głęboki wstrząs, budząc pytania dotyczące znaczenia życia i śmierci.
Z tego powodu porzucił swój zawód i w 1953 rozpoczął w Japonii praktykę zen kolejno u trzech mistrzów: Soena Nakagawy, Daiuna Sogaku Harady i Hakuuna Yasutaniego. Rosiemu Yasutaniemu, u którego praktykował przez 10 lat, służył również jako tłumacz podczas rozmów z uczniami i uczennicami z Zachodu. W 1965 Kapleau został wyświęcony na kapłana i uzyskał pozwolenie nauczania[1]. W tym samym roku ukazało się pierwsze wydanie Trzech filarów zen. W 1966 powrócił do USA i tam w Rochester (w stanie Nowy Jork) założył ośrodek zen. Przy ośrodku jest afiliowanych wiele grup w: USA, Kanadzie, Meksyku, Kostaryce, Kolumbii, Hiszpanii, Niemczech, Szwecji i Polsce.
Do Polski Philip Kapleau został zaproszony przez Andrzeja Urbanowicza i Urszulę Broll–Urbanowicz. Po jego pierwszej wizycie w Polsce w 1975 r., w pracowni Urszuli i Andrzeja Urbanowicz na ul. Piastowskiej 1 w Katowicach, odbyło się zebranie założycielskie Koła Zen - Wspólnoty Buddyjskiej. Złożona została petycja do władz o rejestracje, ale decyzja była negatywna. Dopiero w grudniu 1980 r. grupa uzyskała status prawny jako Związek Buddystów Zen „Sangha”, przemianowany następnie na ZBZ „Bodhidharma”.
Kapleau zmarł w założonym przez siebie ośrodku Rochester Zen Center w wieku 91 lat. Cierpiał na chorobę Parkinsona.
Ten,kto urzeczywistnił świat jedności będzie się odnosić ze współczuciem nawet do ludzi o morderczych skłonnościach, albowiem w istocie oni ...
Ten,kto urzeczywistnił świat jedności będzie się odnosić ze współczuciem nawet do ludzi o morderczych skłonnościach, albowiem w istocie oni i ty mają taką samą wartość.Jedno nie jest bardziej wzniosłe od drugiego.Przestępca nie jest kimś z natury złym ani osoba przestrzegająca praw nie jest filarem cnoty.
Nie mniej jednak fakt,iż wśród milionów ludzi,którzy nic o buddyzmie nie wiedzą,ktoś zetknął się z tą trwająca dwa i pół tysiąclecia,nieprze...
Nie mniej jednak fakt,iż wśród milionów ludzi,którzy nic o buddyzmie nie wiedzą,ktoś zetknął się z tą trwająca dwa i pół tysiąclecia,nieprzerwaną linią nauki,nie jest wg buddyjskiego poglądu przypadkiem,lecz okolicznością karmiczną,i dlatego ma ogromne znaczenie duchowe.
Książka porusza wiele bardzo ważnych zagadnień dotyczących traktowania zwierząt. Wszystkie tematy zostały rzeczowo opisane i wyjaśnione, uwzględniając kontekst historyczny, religijny, etyczny i kulturowy. Odpowiada na pytania rodzące się w głowie sceptyków oraz osób, które chciałby przejść na dietę wegetariańską, jednak nie wiedzą, czy to bezpieczne- wynika to zapewne z tego, że książka powstała w 1985 roku- oraz jak się do tego zabrać.
Na uwagę zasługuje też dobór ilustracji. Zamiast drastycznych fotografii cierpiących zwierząt możemy podziwiać m.in. piękne rzeźby przedstawiające zwierzęta. Nasi Bracia Mniejsi nie są odzierani z godności, lecz ukazywani jako równi nam, piękni, godni szacunku i podziwu. Niesamowicie podoba mi się to podejście. Wiele osób- ja również zaliczam się do tej grupy- jest niezwykle wrażliwych na los zwierząt. W takich wypadkach książki epatujące fotografiami męczonych zwierząt są szczególnie trudne w odbiorze. W wypadku "Ochraniać wszelkie życie" odbiór był zdecydowanie łatwiejszy.
Ciężko mi ocenić tą książkę. Przyznam, że wybór padł na nią niechcący. Od dawna rosło we mnie zainteresowanie buddyzmem, a ta książka po prostu wpadła mi w ręce - nie wiedziałam więc co dokładnie kupiłam, nie znałam tego tytułu zanim go nie nabyłam, zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać.
Po kilkudziesięciu stronach zaliczyłam szok. Chciałam sobie poczytać ciekawe historie o medytacji, reinkarnacji, Buddzie etc, a okazało się, że książka mówi O PRAKTYCE. Książka uczy, jak zacząć praktykować! Z tego powodu odłożyłam ją na jakiś czas na bok.
Ciekawość, a przede wszystkim gotowość narosły i zaczęłam kontynuować. Moje spojrzenie uległo zmianie.
Książka jest wspaniała. Wprowadza krok po kroku w technikę medytacji oraz w sam nurt zen. Udostępnia rozmowy uczniów z rosim, ich pytania, wątpliwości i odpowiedzi mistrza. Zawiera świadectwa oświecenia.
Jednym słowem to wspaniała lektura dla kogoś, kto chciałby zacząć, ale nie wie jak. Jest to naturalnie zaledwie jakaś przygrywka, jednak dzięki niej usiadłam i zaczęłam medytować. Wiedziałam choć trochę jak i po co. To dopiero początek drogi ale z czystym sercem polecam osobom, które są zainteresowane PRAKTYKĄ.
Kwestie teoretyczne naturalnie również są omawiane ale nie jakoś szczególnie szeroko. Tylko tyle, by rozumieć pytania i odpowiedzi rosiego, kontekst jego tłumaczeń, filozofię samego zen. Po więcej trzeba sięgnąć do innych książek.
Książka pozostanie jedną z najbliższych mojemu sercu i na pewno będę ją czytać jeszcze wiele razy.
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylko
1
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante Tomicia
1
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego Tuomainena
2
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytyki
27
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
2012
1992
1986
1985Ochraniać wszelkie życie Philip Kapleau
Książka porusza wiele bardzo ważnych zagadnień dotyczących traktowania zwierząt. Wszystkie tematy zostały rzeczowo opisane i wyjaśnione, uwzględniając kontekst historyczny, religijny, etyczny i kulturowy. Odpowiada na pytania rodzące się w głowie sceptyków oraz osób, które chciałby przejść na dietę wegetariańską, jednak nie wiedzą, czy to bezpieczne- wynika to zapewne z tego, że książka powstała w 1985 roku- oraz jak się do tego zabrać. Na uwagę zasługuje też dobór ilustracji. Zamiast drastycznych fotografii cierpiących zwierząt możemy podziwiać m.in. piękne rzeźby przedstawiające zwierzęta. Nasi Bracia Mniejsi nie są odzierani z godności, lecz ukazywani jako równi nam, piękni, godni szacunku i podziwu. Niesamowicie podoba mi się to podejście. Wiele osób- ja również zaliczam się do tej grupy- jest niezwykle wrażliwych na los zwierząt. W takich wypadkach książki epatujące fotografiami męczonych zwierząt są szczególnie trudne w odbiorze. W wypadku "Ochraniać wszelkie życie" odbiór był zdecydowanie łatwiejszy.Trzy filary zen Philip Kapleau
Ciężko mi ocenić tą książkę. Przyznam, że wybór padł na nią niechcący. Od dawna rosło we mnie zainteresowanie buddyzmem, a ta książka po prostu wpadła mi w ręce - nie wiedziałam więc co dokładnie kupiłam, nie znałam tego tytułu zanim go nie nabyłam, zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Po kilkudziesięciu stronach zaliczyłam szok. Chciałam sobie poczytać ciekawe historie o medytacji, reinkarnacji, Buddzie etc, a okazało się, że książka mówi O PRAKTYCE. Książka uczy, jak zacząć praktykować! Z tego powodu odłożyłam ją na jakiś czas na bok. Ciekawość, a przede wszystkim gotowość narosły i zaczęłam kontynuować. Moje spojrzenie uległo zmianie. Książka jest wspaniała. Wprowadza krok po kroku w technikę medytacji oraz w sam nurt zen. Udostępnia rozmowy uczniów z rosim, ich pytania, wątpliwości i odpowiedzi mistrza. Zawiera świadectwa oświecenia. Jednym słowem to wspaniała lektura dla kogoś, kto chciałby zacząć, ale nie wie jak. Jest to naturalnie zaledwie jakaś przygrywka, jednak dzięki niej usiadłam i zaczęłam medytować. Wiedziałam choć trochę jak i po co. To dopiero początek drogi ale z czystym sercem polecam osobom, które są zainteresowane PRAKTYKĄ. Kwestie teoretyczne naturalnie również są omawiane ale nie jakoś szczególnie szeroko. Tylko tyle, by rozumieć pytania i odpowiedzi rosiego, kontekst jego tłumaczeń, filozofię samego zen. Po więcej trzeba sięgnąć do innych książek. Książka pozostanie jedną z najbliższych mojemu sercu i na pewno będę ją czytać jeszcze wiele razy.
