por. Otto Carius - niemiecki wojskowy Jeden z dowódców w czasie II wojny światowej (choć początkowo nie przyjęto go do armii z racji niedowagi) który wsławił się zniszczeniem 150 czołgów. Odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub).
Po wojnie powrócił w swe rodzinne strony i osiadł w niewielkiej miejscowości Herschweiler-Pettersheim w Nadrenii-Palatynacie, gdzie prowadził aptekę.
W 1960 r. nakładem Wydawnictwa Neckargemünd ukazała się książka ze wspomnieniami Otta Cariusa zatytułowana "Tiger im Schlamm", przetłumaczona potem m.in. na angielski, rosyjski, japoński, estoński oraz polski (polskie wydanie: "Tygrysy w błocie", Maszoperia Literacka, 2010).
Otto Carius żył 92 lata.
Żona: Inge Trapp, 2 synów: Frank i Carsten.
Wspomnienie spisane w 1960 r., których głównym bohaterem jest "Tygrys". Autor nie jest fanatycznym nazistą jest oburzony traktowaniem Żydów, ale w sumie tylko jedna wzmianka o tym. Nadto jest oburzony wydaniem przez Szwecję żołnierzy SS walczących w Kurlandii, (w końcu przecież walczyli z komunizmem). Sam opis jest walk jest jakby tylko dla wskazania statystyk jakby pozbawiony emocji.
Książka z jednej strony ukazująca silne przekonanie byłego Asa Pancernego (zmarł niedawno) o słuszności tego co czynił, z drugiej zaś ukazuje trudy życia na froncie wschodnim, oraz zestawia je z działaniami w ramach frontu zachodniego. Jedna z tych książek, które zdejmują klapki z oczu na temat tego jak wyglądało życie jednostek pancernych, nałożone przez hollywood i propagandę.