Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać29
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel3
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Katarzyna II Wielka
Źródło: wikipedia
Znana jako: Ksieżna Zofia Fryderyka...Znana jako: Ksieżna Zofia Fryderyka Augusta Anhalt-Zerbst
3
5,9/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzona: 02.05.1729Zmarła: 17.11.1796
Księżniczka anhalcka, żona wielkiego księcia, później cesarza rosyjskiego Piotra III, a po dokonaniu zamachu stanu samodzielna cesarzowa Rosji w latach 1762-1796. Podziwiana przez zachodnich filozofów za mądrość, umiłowanie wiedzy i sprzyjanie oświeceniu, nazywana przez nich „Semiramidą Północy”, w rzeczywistości rządziła niezwykle twardą ręką. Zezwoliła szlachcie na handel chłopami i zsyłanie buntowników na Syberię, krwawo stłumiła bunty kozackie i chłopskie. Uczestniczyła w rozbiorach Polski.
5,9/10średnia ocena książek autora
101 przeczytało książki autora
125 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Korespondencja Stanisława Augusta z Katarzyną II i jej najbliższymi współpracownikami (1764-1796),tom 1
Katarzyna II Wielka, Stanisław August Poniatowski
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2022
Korespondencja Stanisława Augusta z Katarzyną II i jej najbliższymi współpracownikami (1764-1796),tom 2
Katarzyna II Wielka, Stanisław August Poniatowski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2022
Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane
Katarzyna II Wielka
5,9 z 74 ocen
226 czytelników 7 opinii
2010
Najnowsze opinie o książkach autora
Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane Katarzyna II Wielka
5,9
Cesarzowej Katarzyny II nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Bezwzględna i nieustępliwa imperatorowa rosyjska, inicjatorka rozbioru Rzeczypospolitej, słynąca nie tylko z bujnego temperamentu ale także z niebywałej inteligencji (była autorką szeregu tekstów a korespondowała m.in. z Wolterem).
Księżna Zofia Augusta Anhalt-Zerbst (imię Katarzyna przyjęła dopiero po przejściu na prawosławie) urodziła się w 1729 r. w Szczecinie. W 1745 r. wyszła za księcia Piotra Ulryka, późniejszego cara Piotra III. W kilka miesięcy po objęciu rządów przez jej męża doszło do zamachu stanu a sam car został zamordowany. Tym sposobem w 1762 r. została władczynią Rosji. Rządziła nią do śmierci w 1796.
Do czytania Pamiętników zasiadłam z dużym zapałem. Wcześniej znana mi była biografia carycy autorstwa prof. Władysława A. Serczyka (z którym zresztą miałam zaszczyt mieć wykłady na studiach). To właśnie on jest autorem wstępu do omawianej tutaj pozycji.
Wspomnienia Katarzyny Wielkiej obejmują lata 1744-1759. Czytając je mamy możliwość poznać okoliczności jej przybycia do Rosji, dzieli się też swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi atmosfery panującej na dworze carowej Elżbiety oraz uwagami na temat najbliższych jej osób (przeważnie nie są one pozytywne choć oczywiście są wyjątki). Nie sposób tu nie zgodzić się ze słowami prof. Serczyka, który pisze, że "nie możemy pozbyć się wrażenia, iż mamy do czynienia nie tyle z autobiografią, ile ze wstępem do niej, z góry zaplanowanym, ułożonym, gdzie niemal każde słowo ma swoją wagę i znaczenie. Wydaje się także, iż carowa zdawała sobie sprawę z tego, że pisze dla przyszłych pokoleń".
Trudno mi jednoznacznie ocenić tę pozycję. Z jednej strony nie można autorce odmówić umiejętności ciekawego opisywania poszczególnych wydarzeń. Nie ukrywam, że Pamiętniki czytało mi się dobrze, szybko i... przyjemnie. Niestety, wybielanie siebie aż raziło. Ciągle miałam do czynienia z kontrastowym zestawieniem jej osoby z krytykowanym małżonkiem i jego świtą. Zdaję sobie sprawę, że przedstawiała wszystko ze swojej perspektywy ale odrobina zdrowego samokrytycyzmu by się przydała (wiem, nie powinnam tego oczekiwać po Wielkiej Imperatorowej). Tak, czy inaczej, uważam, że warto zapoznać się z jej wspomnieniami i na pewno jeszcze do nich kiedyś wrócę.
"Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane", tłumaczenie: Eugenia Siemaszkiewicz, wstęp: Władysław A. Serczyk, Iskry, Warszawa 1990
Moja ocena: 4/5
http://czytelnicze-zacisze.blogspot.com/
Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane Katarzyna II Wielka
5,9
Przeczytałam tę książkę na drugim roku studiów. Mieliśmy spis lektur, a że pomyślałam, że o Katarzynie II dobrze byłoby wiedzieć coś więcej, sięgnęłam właśnie po jej pamiętniki. Niewiele z nich zapamiętałam. Ale pamiętam, że z tej lektury akurat byłam przepytywana na zaliczeniu i totalnie nie wiedziałam, co miałabym powiedzieć. Żałowałam, że tak niewiele czytałam o niej w podręcznikach, bo bazując na tej książeczce nie umiałam przytoczyć zbyt wielu faktów historycznych, które interesowały moją panią doktor. Całe szczęście, że kolejne pytanie dostałam na temat wypraw Krzysztofa Kolumba, która to lektura była dużo bardziej rzeczowa od pamiętników Katarzyny II.