Co napisał(-a) Elizabeth Kata?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Skrawek błękitu

Szukasz cytatów z książek Elizabeth Kata?

Cytaty z książek autora Elizabeth Kata

Elizabeth Kata

7,2/10

Pisze książki: literatura piękna

Urodzona: 01.01.1912Zmarła: 04.09.1998

Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1973

Skrawek błękitu

Elizabeth Kata

7,2 z 95 ocen

220 czytelników 13 opinii

1973

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

- Czy to twoje ulubione słowo jest tajemnicą? - spytałam. - Tajemnicą? Ale skądże! To tolerancja. - Tolerancja. - Nigdy nie przypuszczałam, ...

- Czy to twoje ulubione słowo jest tajemnicą? - spytałam. - Tajemnicą? Ale skądże! To tolerancja. - Tolerancja. - Nigdy nie przypuszczałam, że może to być czyjeś ulubione słowo. Byłam zawiedziona. - Nie podoba ci się? - Zdziwił się Gordon. - Przyjaciel jest milszym słowem, cieplejszym - upierałam się. - Przyjaźń nie może istnieć bez tolerancji. Nigdy o tym nie myślałam. Zawsze uważałam, ze słowo tolerancja oznacza jakoś to ścierpieć.

Elizabeth Kata, Skrawek błękitu

3 osoby to lubią

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Skrawek błękitu Elizabeth Kata

Wioletta

ocenił(a) na 107 lata temu

DZIEWCZYNA O CZYSTYM SERCU 2 lata temu napisałam: Długo szukałam tej książki, gdyż czytałam ją dawno temu, a nie mogłam sobie przypomnieć tytułu. Czytałam ją 2 razy z kilkuletnim odstępem czasu i za każdym razem rozdzierała moje serce i mimo, że minęło wiele lat nigdy jej nie zapomnę. Dziś, gdy już posiadam ją na własność przeczytałam ją po raz trzeci i nic nie straciła ze swojego piękna. Nigdy nie straci. Piękna, bolesna. Piękna. I jeszcze raz piękna. "Długie i krótkie łodygi lotosu Zgotuj na powitanie. Z dzwoneczkami, bębenkami czekaj Dziewczęcia o czystym sercu."

Przeczytaj

Skrawek błękitu Elizabeth Kata

Fija

ocenił(a) na 41 rok temu

Czarno-biały wyciskacz łez. Heavy spoiler Historia niewidomej dziewczyny z nizin społecznych byłaby ciekawa, gdyby nie przewidywalne, kaznodziejskie do bólu zakończenie, gdzie mamy dobrego murzyna i złych white trashów, którzy pewnie go zlinczują. Część opisująca toksyczne warunki, w jakich chowa się gówna bohaterka są dobrze opisane, reszta to identity politics udająca książkę, niestety.

Przeczytaj