Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wbrew opiniom większości oceniam tę książkę dość nisko 1. Anegdoty branżowe z dziejów wielkich zespołów ni jak nie przystają do naszej rzeczywistości. Chyba, że autor dobrze sobie zdaje sprawę z tego, że tzw "polski rynek muzyczny" nie istnieje. Skoro tak, to dlaczego nigdzie o tym nie jest napisane? 2. Autor często ślizga się po tematach nie wyjaśniając spraw do końca i nie nazywając rzeczy po imieniu. 3. Czytelnik nie dowie się, że przez cały okres PRL sztuka i kultura podlegała ścisłej reglamentacji. Gdzie istniał taki moloch pod nazwą "ESTRADA". Tamże "dyrektor - komisarz do spraw artystycznych" decydował kto ma talent, bo jest ręka w rękę z władzą PRL, a kto tego talentu nie ma bo jest niepokorny. Nigdzie nie ma zdania o tym co zaistniało po '89 roku, czyli uwłaszczenie się aparatczyków artystycznych na państwowej "ESTRADZIE". Właśnie dlatego nic się nie zmieniło jak do tej pory. Tak powinien wyglądać wstęp do tej książki, po którym autor powinien napisać: "A teraz przejdźmy do opisywania Biznesu Muzycznego". Nie twierdze, że wszystko jest w tej książce złe: Ciekawe są rozdziały o alternatywie dla kolejnego molocha ZAIKSU, w postaci licencji Creative Commons. Kolejnym plusem jest wskazanie drogi na ominięcie złodziejskich wytwórni, czyli "NetLabel" i ogólny dostęp do internetu. Jest to jedyna znana mi pozycja o tej tematyce - niestety.