Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel14
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik243
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Czesław Chruszczewski
Źródło: https://zbioryspoleczne.pl/dokumenty/PL_2136_030_0001_0085
15
6,1/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, literatura piękna
Urodzony: 08.05.1922Zmarły: 12.02.1982
Czesław Leszek Chruszczewski ur. 8 maja 1922 w Łodzi. Syn dziennikarza Stanisława Kempnera-Chruszczewskiego. Podczas okupacji działał w organizacji konspiracyjnej. Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie mieszkał w Kaliszu, później w Poznaniu. Pracował jako dziennikarz w „Expressie Poznańskim", a od 1958 w rozgłośni PR. W latach 1975-1981 pełnił funkcję prezesa Poznańskiego Oddziału ZLP. Zmarł 12 lutego 1982.
Debiutował w roku 1958, Napisał kilkadziesiąt słuchowisk, scenariuszy filmowych i telewizyjnych. Autor kilkunastu tomów opowiadań i powieści o tematyce fantastycznej: Bardzo dziwny świat (1960); Magiczne schody (1965); Pacyfik-Niebo (1967); Bitwa pod Pharsalos (1969); Różne odcienie bieli (1970); Rok 10 000 (1973); Dookoła tyle cudów (1973); Fenomen Kosmosu (1975); Potrójny czas galaktyki (1976); Powtórne stworzenie świata (1979); Gdy Niebo spadło na Ziemię (1978); Miasto nie z tej planety (1981). Wszystkie utwory ukazały się w Poznaniu nakładem Wydawnictwa Poznańskiego. Czesław Chruszczewski był również redaktorem dwóch antologii: Ludzie i gwiazdy (wybór opowiadań SF pisarzy krajów demokracji ludowej, współautor J. Kaczmarek, Wyd. Pozn. 1976); Gwiazdy Galaktyki antologia opowiadań fantastycznonaukowych pisarzy węgierskich, współautor P. Kuczka, Wyd. Pozn. 1981). Powieść Czesława Chruszczewskiego Fenomen Kosmosu została przełożona na węgierski (1977); tom opowiadań Różne odcienie bieli na niemiecki (1976). Czesław Chruszczewski był aktywnym działaczem międzynarodowego ruchu pisarzy SF; dzięki jego inicjatywie Poznań stał się jednym z ośrodków tej literatury (w latach 1973-1976 odbywały się tu międzynarodowe spotkania twórców SF). Autor Roku 10 000 był członkiem Prezydium Europejskiego Komitetu SF. Za twórczość literacką i działalność organizatorską uzyskał wiele nagród i wyróżnień. W 1972, na I Kongresie Europejskim, SF, zorganizowanym przez Weneckie Centro Culturi SF, otrzymał nagrodę specjalną „Europa SF-Special-Eurocon I-Trieste 1972", a w 1973, podczas Międzynarodowego Spotkania Pisarzy SF w Poznaniu-Nagrodę Główną za książkę Rok 10 000. II Kongres Europejski SF w Grenoble (1974) wyróżnił go nagrodą za całokształt twórczej i aktywnej działalności w dziedzinie SF, a w 1976 nagrodę specjalną przyznał mu III Kongres Europejski SF w Poznaniu. W 1960 za słuchowisko Fotel na autostradzie Czesław Chruszczewski otrzymał nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, a w 1973 za opowiadanie Bank uczuć - nagrodę Festiwalu Artystycznego „Wiosna Opolska 73". W 1966 nagrodzony został za działalność w dziedzinie słuchowisk radiowych, a w 1977 w 25-lecie pracy pisarskiej za całokształt twórczości literackiej. Twórczość Czesława Chruszczewskiego mimo jej oficjalnej nobilitacji, wzbudzała zawsze w komentarzach i opiniach krytyków wiele polemik, sporów i kontrowersji. Chruszczewski nie opisuje konfliktów między człowiekiem i maszyną, nie próbuje przewidzieć konsekwencji rozwoju techniki i cywilizacji. Opowieści autora Roku 10 000, usytuowane na marginesie literatury science fiction, graniczą raczej z konwencją baśni, przypowieści, są nader często odmianą XX-wiecznej powiastki filozoficznej, transpozycją wątków dydaktycznych: adresowane do zwolenników literatury refleksyjnej, wychowawczej, ilustrują tezy światopoglądowe i etyczne. Tym też należy tłumaczyć ich pozorne niekonsekwencje motywacyjne, uproszczony rysunek bohatera, schematyzm epizodycznej fabuły (opartej najczęściej na motywie m podróży kosmicznej i kontaktu z kosmitami). Akcja wielu utworów stanowi pretekst do wypowiadania treści filozoficznych i moralnych. Mentorstwo Chruszczewskiego wywodzi się z kręgu oświeceniowego racjonalizmu, jest czasami gorzkie i krytyczne, ale nie jątrzące - raczej pobłażliwe i wybaczające, pozbawione odcieni katastroficznych, zakładające, że mieszkańcy Błękitnej Planety sami poradzą sobie z trapiącymi ich problemami. W ulubionym temacie autora, kontakcie z obcą cywilizacją, nasze wady, ograniczenia, namiętności (poczytywane najczęściej za wstydliwy rozdział Judzkiej biografii) stają się formą identyfikacji człowieka, pozwalają odnaleźć wartość naszej egzystencji w różnorodności możliwych bytów. To z lekka ironiczne przesłanie jest wiodącym motywem twórczości Chruszczewskiego; kontakt z Innym Rozumem nie polega na rozwiązywaniu zagadek logicznych, lecz egzystencjalnych - jest pretekstem do obserwacji zachowania wysłanników dalekiego zwiadu. Sprawą otwartą pozostaje wartościowanie dorobku pisarza. Powiastka filozoficzna była gatunkiem o wyraźnym nacechowaniu historycznym, stąd też próby zaadaptowania tej formy do współczesnych warunków kulturowych są już odczuwane jako wyraźna stylizacja literacka.
Debiutował w roku 1958, Napisał kilkadziesiąt słuchowisk, scenariuszy filmowych i telewizyjnych. Autor kilkunastu tomów opowiadań i powieści o tematyce fantastycznej: Bardzo dziwny świat (1960); Magiczne schody (1965); Pacyfik-Niebo (1967); Bitwa pod Pharsalos (1969); Różne odcienie bieli (1970); Rok 10 000 (1973); Dookoła tyle cudów (1973); Fenomen Kosmosu (1975); Potrójny czas galaktyki (1976); Powtórne stworzenie świata (1979); Gdy Niebo spadło na Ziemię (1978); Miasto nie z tej planety (1981). Wszystkie utwory ukazały się w Poznaniu nakładem Wydawnictwa Poznańskiego. Czesław Chruszczewski był również redaktorem dwóch antologii: Ludzie i gwiazdy (wybór opowiadań SF pisarzy krajów demokracji ludowej, współautor J. Kaczmarek, Wyd. Pozn. 1976); Gwiazdy Galaktyki antologia opowiadań fantastycznonaukowych pisarzy węgierskich, współautor P. Kuczka, Wyd. Pozn. 1981). Powieść Czesława Chruszczewskiego Fenomen Kosmosu została przełożona na węgierski (1977); tom opowiadań Różne odcienie bieli na niemiecki (1976). Czesław Chruszczewski był aktywnym działaczem międzynarodowego ruchu pisarzy SF; dzięki jego inicjatywie Poznań stał się jednym z ośrodków tej literatury (w latach 1973-1976 odbywały się tu międzynarodowe spotkania twórców SF). Autor Roku 10 000 był członkiem Prezydium Europejskiego Komitetu SF. Za twórczość literacką i działalność organizatorską uzyskał wiele nagród i wyróżnień. W 1972, na I Kongresie Europejskim, SF, zorganizowanym przez Weneckie Centro Culturi SF, otrzymał nagrodę specjalną „Europa SF-Special-Eurocon I-Trieste 1972", a w 1973, podczas Międzynarodowego Spotkania Pisarzy SF w Poznaniu-Nagrodę Główną za książkę Rok 10 000. II Kongres Europejski SF w Grenoble (1974) wyróżnił go nagrodą za całokształt twórczej i aktywnej działalności w dziedzinie SF, a w 1976 nagrodę specjalną przyznał mu III Kongres Europejski SF w Poznaniu. W 1960 za słuchowisko Fotel na autostradzie Czesław Chruszczewski otrzymał nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, a w 1973 za opowiadanie Bank uczuć - nagrodę Festiwalu Artystycznego „Wiosna Opolska 73". W 1966 nagrodzony został za działalność w dziedzinie słuchowisk radiowych, a w 1977 w 25-lecie pracy pisarskiej za całokształt twórczości literackiej. Twórczość Czesława Chruszczewskiego mimo jej oficjalnej nobilitacji, wzbudzała zawsze w komentarzach i opiniach krytyków wiele polemik, sporów i kontrowersji. Chruszczewski nie opisuje konfliktów między człowiekiem i maszyną, nie próbuje przewidzieć konsekwencji rozwoju techniki i cywilizacji. Opowieści autora Roku 10 000, usytuowane na marginesie literatury science fiction, graniczą raczej z konwencją baśni, przypowieści, są nader często odmianą XX-wiecznej powiastki filozoficznej, transpozycją wątków dydaktycznych: adresowane do zwolenników literatury refleksyjnej, wychowawczej, ilustrują tezy światopoglądowe i etyczne. Tym też należy tłumaczyć ich pozorne niekonsekwencje motywacyjne, uproszczony rysunek bohatera, schematyzm epizodycznej fabuły (opartej najczęściej na motywie m podróży kosmicznej i kontaktu z kosmitami). Akcja wielu utworów stanowi pretekst do wypowiadania treści filozoficznych i moralnych. Mentorstwo Chruszczewskiego wywodzi się z kręgu oświeceniowego racjonalizmu, jest czasami gorzkie i krytyczne, ale nie jątrzące - raczej pobłażliwe i wybaczające, pozbawione odcieni katastroficznych, zakładające, że mieszkańcy Błękitnej Planety sami poradzą sobie z trapiącymi ich problemami. W ulubionym temacie autora, kontakcie z obcą cywilizacją, nasze wady, ograniczenia, namiętności (poczytywane najczęściej za wstydliwy rozdział Judzkiej biografii) stają się formą identyfikacji człowieka, pozwalają odnaleźć wartość naszej egzystencji w różnorodności możliwych bytów. To z lekka ironiczne przesłanie jest wiodącym motywem twórczości Chruszczewskiego; kontakt z Innym Rozumem nie polega na rozwiązywaniu zagadek logicznych, lecz egzystencjalnych - jest pretekstem do obserwacji zachowania wysłanników dalekiego zwiadu. Sprawą otwartą pozostaje wartościowanie dorobku pisarza. Powiastka filozoficzna była gatunkiem o wyraźnym nacechowaniu historycznym, stąd też próby zaadaptowania tej formy do współczesnych warunków kulturowych są już odczuwane jako wyraźna stylizacja literacka.
6,1/10średnia ocena książek autora
211 przeczytało książki autora
331 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Bitwa pod Pharsalos. Podróże w czasie i przestrzeni
Czesław Chruszczewski
5,8 z 5 ocen
9 czytelników 0 opinii
1969
Pacyfik-Niebo: ziemia, kosmos, ziemia
Czesław Chruszczewski
6,0 z 4 ocen
11 czytelników 0 opinii
1967
Najnowsze opinie o książkach autora
Fenomen Kosmosu Czesław Chruszczewski
5,8
Autor przedstawia nam zjednoczone społeczeństwo globalne, w którym nikt przed nikim nie musi paranoicznie pilnować wielkich tajemnic. Każda grupa społeczna i indywidualna jednostka ma prawo wyrazić swoje niejasności, opinie i usprawnienia. Nie ma potrzeby planowania intryg, oszustw, matactw. Okazuje się, że wszędobylski monitoring całej populacji może być pomocny w ogólnym rozwoju ludzkości, jeśli użyty jest z dobrymi intencjami, w centralnie planowanej gospodarce planetarnej, nastawionej na uważną i pomysłotwórczą eksplorację Kosmosu.
Refleksje zawarte w tym utworze wyraźnie wychodzą poza zwykły rozwój technologiczny cywilizacji ludzkiej i jej sumę doświadczeń metodą naukową. Przekaz nacechowany jest próbami transcendencji humanizmu i transhumanizmu, bez wchodzenia w kolizję z etyką uniwersalną.
Miejscami książka może wydać się nieco chaotyczna lub poetycka. Pisarz w tych fragmentach stara się przebić przez zasłonę banalnej sfery materialnej w kierunku subtelniejszej sfery nieograniczonej przestrzeni, a następnie do mniej oczywistych strumieni świadomości sensorycznych i uniwersalnych (niezwiązanych z określonymi formami życia). Wszystko to po to, aby lepiej zrozumieć rzeczywistość oraz istotę czynu ku wyższym wartościom, ponad nadmierną gadaninę i zgiełk bodźców fizycznych (które często potrafią skutecznie odciągnąć od głębszej analizy sytuacji).
Witajcie w Kosmosie, gdzie teoria jest tylko po to, aby służyć konstruktywnej praktyce postępu indywidualnego i kolektywnego istot rozumno-etycznych.
Fenomen Kosmosu Czesław Chruszczewski
5,8
Czytałem ją dawno temu, jeszcze w szkole podstawowej. Musze przyznać, że miała klimat, ale poza tym nie podobała mi się zbytnio. Wydała mi się naiwna i jakaś taka nierealna. Trudno mi było też znaleźć powód, dla którego wybrano jednego, jedynego, najdoskonalszego człowieka do tej wyprawy, podczas gdy później nie pełni on w zasadzie żadnej znaczącej funkcji, przynajmniej w porównaniu do dowódcy wyprawy, Pawła Do.
Prawa fizyki też zostały tam naciągnięte jak w "Matriksie". Przedstawiciele obcej cywilizacji lubią akrobacje, bo choć sporo ważą, to gdy fikają, ważą mniej - absurd, który zauważyłem nawet jako dziecko.
W sumie, nic się nie stanie, jeśli tego nie przeczytasz.