Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W gruncie rzeczy bardzo dobry zbiór refleksji o. Włodzimierza Zatorskiego na tematy takie jak wiara, sens cierpienia i zrozumienie Woli Bożej. Poszczególne teksty są krótkie, zrozumiałe i łatwo z nich wyłuskać cenną myśl. Garść cytatów: "Nie wystarczy znać i uznawać przykazania, trzeba jeszcze wiedzieć, że są one mądrością naszego życia, które zabezpieczają osiągnięcie pełni życia. Jeżeli traktujemy je jak narzucone nam prawo, którego musimy przestrzegać ze względu na karę lub nagrodę, to zawsze będą one dla nas jakimś ograniczeniem i będziemy się starali je tak interpretować, aby w jak najmniejszym stopniu przeszkadzały w realizacji naszych pragnień." "Dramat człowieka – szczególnie nas, Polaków, dziś żyjących – polega na tym, że tak naprawdę nie chcemy wcale się zmieniać, chcemy, aby realizowały się nasze pragnienia. Jeżeli one zawierają w sobie jakieś zło, to staramy się je przed sobą usprawiedliwić, wyjaśnić. Bardzo często robimy to przed innymi, wyznając im swoje czyny, ale w ten sposób, aby uzyskać jednocześnie usprawiedliwienie, swoiste rozgrzeszenie. Dlatego wybieramy sobie takiego rozmówcę, który nie jest nam w stanie powiedzieć słowa prawdy. Bywa, że takie „usługi” wysłuchania i pocieszania są wzajemne." "Jednak zasadniczą winę za nasze niezadowolenie ponosi błędne wyobrażenie. Trzeba się nam zupełnie inaczej nastawić do życia, podejść do niego jak do podróży w nieznane i w związku z tym patrzeć na wszystko z zaciekawieniem, nosząc w sobie pytanie o sens, dobro i mądrość." "Próba całkowitego wyeliminowania cierpienia w postaci hedonizmu jest drogą donikąd. Nigdy nie uzyskamy możliwości pełnej i stałej satysfakcji z przyjemności i nigdy nie unikniemy cierpienia. Cierpienie po prostu jest elementem naszego życia i trzeba to przyjąć jako fakt. Wobec tej prawdy pojawia się sensowność praktyki ascetycznej. W ascezie chrześcijańskiej nie chodzi o „umartwianie się”, ale o rodzaj kontrolowanego wprowadzenia się w sytuację niekomfortową, którą zwykle ludzie kojarzą z cierpieniem i się jej lękają. Okazuje się wielokrotnie, że ten lęk jest złudny. Jest on typową pokusą szatańską. Asceza jest w istocie ćwiczeniem się w wolności od złudnych lęków i jednocześnie przez to jest ćwiczeniem w otwieraniu się na Boga."