Co napisał(-a) Tamara Duda?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Córeczka

Szukasz cytatów z książek Tamara Duda?

Cytaty z książek autora Tamara Duda

Tamara Duda

Znana jako: Tamara Horicha ZerniaZnana jako: Tamara Horicha Zernia

7,9/10

Pisze książki: literatura piękna

Ukraińska dziennikarka i tłumaczka, autorka dwóch powieści wydanych pod pseudonimem Tamara Horicha Zernia. W latach 2014–2016 pracowała jako wolontariuszka w strefie działań wojennych na wschodzie Ukrainy. Debiutancka Córeczka zapewniła Dudzie prestiżową nagrodę ukraińskiej redakcji BBC za najlepszą książkę beletrystyczną 2019 roku. Powieść znalazła się także wśród trzydziestu najważniejszych utworów prozatorskich niepodległej Ukrainy według Ukraińskiego Instytutu Książki.
9 marca 2022 roku prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski przyznał Tamarze Dudzie Narodową Nagrodę im. Tarasa Szewczenki w dziedzinie literatury pięknej.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2022

Córeczka

Tamara Duda

7,9 z 280 ocen

640 czytelników 55 opinii

2022

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Zacinam się w rękę, nie szczędzę krwi, czerwień z nabrzmiałej dłoni zalewa ciało na noszach. Rysuję szeroką linię od piersi po pachwinę. Nie...

Zacinam się w rękę, nie szczędzę krwi, czerwień z nabrzmiałej dłoni zalewa ciało na noszach. Rysuję szeroką linię od piersi po pachwinę. Nie ma lepszego od krwi przewodnika naszych zmysłów. Krew to zawsze niezawodny posłaniec, prosta linia prowadząca na lewą stronę świata, najważniejszy kanał łączności w dziejach cywilizacji. Tam, gdzie modlitwa potrzebuje dni, a zaklęcia godziny, krew dociera w ciągu sekundy, zwłaszcza taka krew, uwolniona ostrzem ogrzanym przez serce.

Tamara Duda, Córeczka

1 osoba to lubi

Rzecz w tym, że nie znałam ani jednej kochającej się rodziny. Nie znałam żadnej rodziny, w której chciałabym objąć stanowisko żony.
Rzecz w tym, że nie znałam ani jednej kochającej się rodziny. Nie znałam żadnej rodziny, w której chciałabym objąć stanowisko żony.
Tamara Duda , Córeczka
1 osoba to lubi
I znów to samo uczucie - czas i przestrzeń się poplątały, twoi znajomi mają równoległe wspomnienia, a ty pojmujesz, że ich realność i twoja ...
I znów to samo uczucie - czas i przestrzeń się poplątały, twoi znajomi mają równoległe wspomnienia, a ty pojmujesz, że ich realność i twoja realność to dwie odrębne realności.
Tamara Duda , Córeczka
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Córeczka Tamara Duda

Dariusz Karbowiak

ocenił(a) na 634 tyg. temu

Książka jest opowieścią wolontariuszki z okresu początków konfliktu rosyjsko-ukraińskiego z lat 2014-2016. Napisana bardzo emocjonalnie, przedstawione wydarzenia są pełne brawury, miejscami nawet nieprawdopodobne, niczym sceny z filmów akcji, ale raczej tych niskobudżetowych. Nie umniejszamy przeżyć autorki, ani nadinterpretacje opisywanych wydarzeń. Dla każdego strata domu jest bardzo emocjonalna. Nie mniej jednak może za dużo obiecywałem sobie po książce, która znalazła się w finale Nagrody Angelusa i dlatego czuję się lekko rozczarowany. Plusem książki jest tekst napisany językiem pełnym emocji. Rzuca też światło na początek konfliktu na Ukrainie i duża ilość przedstawionych faktów. Jednak mam odczucie, że już podobne książki czytałem, które opisywały rodzący się konflikt, z dramatem sytuacji kiedy nagle sąsiad okazuje się wrogiem. Książka też pozwala zrozumieć, dlaczego znaki UPA dla Ukraińców są tak ważne, choć w Polakach budzą przepojone grozą wydarzenia. Książkę uważam, za dobrą. Można przeczytać.

Przeczytaj

Córeczka Tamara Duda

joanka

ocenił(a) na 936 tyg. temu

Wojna w Ukrainie rozpoczeła się nie 24 lutego 2022 a w 2014 roku. Sceny, które widzieliśmy w telewizji 2022, mieszkańcy Donbasu przeżywali już 8 lat temu. Tamara Duda bardzo wiarygodnie przedstawia obrazy zbombardowanego i pustoszejącego miasta oraz skomplikowane reakcje ludności cywilnej na zaistniałą sytuację. Niestety w książce widać też jak bardzo nieprzygotowana i kiepsko wyposażona była armia ukraińska na samym początku konfliktu. I tutaj pojawiają się też początki ruchu wolontariackiego, który dziś tak dobrze funkcjonuje w Ukrainie. Główna bohaterka zbiera swoją "drużynę" i zabiera się za organizację zbiórek, zakup sprzętu czy pomoc w ewakuacji. Moim zdaniem świetnym zabiegiem było zastosowanie komizmu, wiele z tych akcji jest organizowane w myśl " na przypale albo wcale" i chyba tylko to pozwala nam psychicznie przebrnąć przez powieść. Książka utrzymana trochę w konwencji powieści przygodowej, ale zakończenie odziera że złudzenia, że koszmar bohaterów się skończy i będą żyć długo i szczęśliwie.

Przeczytaj