Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla pasjonatów (= dla mnie). Jednakowoż jestem pasjonatką tylko Woli i o niej chciałam czytać, a nie o Żoliborzu. Polityka wydawcy polegająca na łączeniu dzielnic tak dużych i różnych, nie jest dla mnie zrozumiała. Przeczytałam zatem tylko drugą, wolską, połowę książki. Ze zdumieniem odkryłam, że dla autora Wola kończy się na...Okopowej. A ja wypożyczyłam ją, aby czytać o Żelaznej, Chłodnej, Krochmalnej! Skąd taki podział i w którym tomie Kasprzycki umieścił Mirów, Muranów - nie wiem do tej pory. Tym niemniej jest to solidna, przefiltrowana przez osobiste wspominki autora (co bardzo lubię) opowieść o nojej ukochanej części miasta. Wolę poznajemy ulica po ulicy od Amatniej do Żytniej(przy czym są to ulice wybrane, dość subiektywnie, przez autora). Jak powstały, dlaczego tak a nie inaczej się nazywają, co się na nich działo na przestrzeni wieków. Niektóre historie są pasjonujące, inne wywołują łezkę w oku i zadumę nad upadkiem całych - niegdyś znanych i bogatych, dziś całkowicie zapomnianych - rodów warszawskich. Dla miłośnika Warszawy lektura obowiazkowa, mimo, że panu Kasprzyckiemu brakuje talentu gawędziarza;)