Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kopia w stu procentach zgodna z oryginałem to również oryginał." "- Było was dziesięć miliardów - zauważyła. - Taak, było. I nikogo więcej. Rozumiesz maszyno? Nikogo podobnego na Ziemi. Nikogo w kosmosie." 💀Czasami (a ostatnio coraz częściej) nachodzą mnie myśli, co by było, gdyby... Gdyby jakiś psychopata nacisnął guzik, gdybym za oknem z rana zobaczył grzyba atomowego za skwerem, po którym spaceruję z psem, gdyby nagle zawitała do nas wroga cywilizacja, gdyby SI rozwinęła się do tego stopnia, że ludzie okazaliby się zbędni. Gdyby, gdyby, gdyby... 💀Najwyraźniej takie pytania nurtują nie tylko mnie, ale również znakomite grono autorów powieści/opowiadań z gatunku fantastyki. Właśnie dzięki tym przemyśleniom dostajemy do ręki od Planety Czytelnika antologię postapo "GRUZY". 💀Widocznie ktoś w Planecie domyślił/dowiedział się, że takie myśli niezmiennie mi towarzyszą i uznał, że będę dobrym patronem dla tej antologii. Czy okazałem się dobrym patronem? A co ważniejsze - czy ta antologia podsunęła mi odpowiedzi na męczące mnie pytania? Już Wam piszę. 💀Wydanie jest OBŁĘDNE! Rewelacyjna grafika okładkowa @blodekleukocyt robi mega robotę, a ilustracje Łukasza Białka to mistrzostwo! Wejście w klimat to była dzięki temu pestka. Plus twarda oprawa. W przedsprzedaży była też dostępna drewniana zakładka, ale nie było mi dane 🙈 W każdym razie - wydanie sztos! 💀Ponadto znakomitym, wręcz rewelacyjnym pomysłem jest zaprezentowanie w kilku zdaniach po każdym opowiadaniu sylwetki jego autora ze zdjęciem. Brawo! 💀Moi Drodzy, dostaniecie tu mnóstwo możliwych opcji i odmiennych spojrzeń na życie po apokalipsie. Jak również i przyczyn samej apokalipsy. Każdy z autorów zaprezentował swój własny, oryginalny pogląd na zdarzenia, które mogą całkiem niebawem zdeterminować nasze życie. Życie „po”. Bo właśnie życie „po” jest kwintesencją tego zbioru. 💀Od prześmiewczego i wręcz satyrycznego podejścia, przez czarny humor i grozę, gibsonowskie ciągoty aż do autentycznej tragedii i makabry - dostaniecie cały wachlarz sytuacji, historii i historyjek, których wspólnym mianownikiem zawsze będzie postapo. I zapewniam, że ani przez chwilę nie będziecie się nudzić. Wszak brak nudy i duża dynamika jest domeną dobrych antologii. Tego tutaj doświadczycie. 💀Wyobraźnia autorów nie zna granic. Cywilizacja postbiologiczna, wyniszczające wojny, susza, praca w korpo i jej daleko idące konsekwencje, magoboty, ludzkie szczątki połączone z maszynami, bieligany, zatrącające o Gibsona cyberpunkowe modyfikacje, opuszczone osady, opustoszałe miasta, gruzy cywilizacji. Właśnie te gruzy ludzkości to wspólny mianownik tej antologii. Nie można sobie wyobrazić lepszego dla niej tytułu. 💀Część z tych opowiadań to autentyczne perły, które z radością przeczytałbym w formie pełnej powieści. Muszę tu wyróżnić kilka z nich (co nie znaczy że inne nie są bardzo dobre) Mianowicie: - "Walka o wodę" Edwarda Struna - w świetny sposób przedstawiony kontakt z obcą cywilizacją, pokazuje pazur i łapie za trzewia! - "Azyl" Dominiki Vicente - mega! Niesamowity klimat Fallouta z niezwykłą atmosferą smutku i nostalgii i doskonałymi, zaskakującymi rozwiązaniami. - "Zepsucie" Magdaleny Świerczyk-Gryboś - oooo jakie to jest REWELACYJNE. Mocno gibsonowskie i cokolwiek bladerunnerowe, na dodatek nostalgiczne, smutne i oryginalne. Tragedia maszyn i tragedia ludzi, tak inne, a przecież tak podobne. I te podpowiedzi systemu! To opowiadanie mną wstrząsnęło. Poczułem geniusz. - "Agonia" Jarosława Dobrowolskiego - krwawa łaźnia ocierająca się o hardcore, trzymająca klimat jak jasna cholera. Ależ to się czytało! Maciek, coś dla ciebie. Rewelacja. "Ludzie szukający ratunku w kościołach zaliczyli najgorszy los. Zajrzałam kiedyś do jednego, wyglądał jak skrzyżowanie burdelu z rzeźnią." Oooo jaka masakra! Ale z jaką atmosferą! "Delirium" właśnie wjechało na moją orbitę. - Bardzo kobiecy i oryginalny, lekko satyryczny "Manicure na Anetę" Aleksandry Bednarskiej, idealny, żeby odrobinę zwolnić, - "Do ostatniej linijki kodu" Natalii Klimaszewskiej - zostałem kompletnie zaskoczony i zachwycony, historia człowieka i androida, człowieka i Systemu, jaki tu jest klimat! Jak to porusza! - „Podróż ludzi bez twarzy” Magdaleny Anny Sakowskiej - mój prywatny numer jeden, gorzki jak piołun i piękny jak zachód słońca. - i... jasna cholera, jest ich tyle, starczy! Każde kolejne było równie świetne. To naprawdę znakomity zbiór! Z bardzo różnymi punktami widzenia, wizjami i sposobem realizacji tych wizji. 💀Jestem niesamowicie zadowolony z tego patronatu. Jestem nim zachwycony i oczarowany. Ogromne bogactwo stworzonych światów i przedstawionych hipotez, różnorodność bohaterów, którzy nawet w tych krótkich formach byli w stanie mnie do siebie przekonać, niezwykle wyrównany, wysoki poziom - to wszystko sprawia, że ta antologia to pozycja, którą bardzo chcecie mieć w swojej biblioteczce. No i to wydanie! 💀"Gruzy" dostają ode mnie absolutnie zasłużony UZJ (Uncelkowy Znak Jakości)