Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie przeczytałem tej książki, dotarłem do 107 strony i stwierdziłem, że szkoda mojego czasu, żeby nadal nurzać się w tych bredniach. Dany tytuł może być ultrakontrowersyjny i pisany przez amatora, ale ważne są dwie kwestie. Rzetelności -- nawet amator powinien spisać daty, weryfikować źródła, podawać miary. Figurka liczy 7. Siedem czego? Centymetrów, cali, łokci? Może dziecko nabierze się na aurę tajemniczości (prześwietlone, nieostre zdjęcie "tajemniczej blaszki z tajemniczymi inskrypcjami z tajemniczej pieczary", w tej książce wszystko jest takie tajemnicze, jeszcze duchów i strzyg brakuje),ale oczekuję ZDECYDOWANIE czegoś więcej, niż pewien lekarz, któremu pewna pani powiedziała, że pewna pieczara, w pewnym mieście... No żesz... Temat -- ta książka nosi tytuł "tajne archiwa archeologii". W tym fragmencie, który przeczytałem nie ma nic tajnego, nie ma też żadnych archiwów, a archeologia... To opowieści o mnichu/lekarzu/zbieraczu, który gdzieś był, a później wysłał pismo, ale jego adwokat, więc redaktor mówi, że podpis jest sfałszowany, a ponieważ matka tamtego już zmarła, więc domaga się zwrotu kosztów sądowych i naprawy strychu. I autor i wydawca i drukarze powinni zwracać kasę za ten bzdet i płacić za szkody moralne. To nie jest odpowiednik "Pudelka", to jest jakiś "Pudelek" po LSD. Chociaż nie, to Bareja w krzywym zwierciadle -- na samym początku jest bowiem zdjęcie przedstawiające 3 górników patrzących do góry (i NIC więcej). Podpis autora "Górnicy oglądają szkielet odkopany przez Hürzelera" -- nie drogi autorze, to licznie przybyła publiczność na wystawę plakatu kolejowego. Dno i pół metra mułu z pleśnią. Ta "książka" daje raka mózgu, odradzam. (Zakup tej książki to pokłosie lektury M.Giertycha, chciałem zebrać pozycje z dwóch stron sporu i szczęście, że trafiłem na tę publikację -- bo zwyczajnie była tania, z przeceny -- co oszczędzi mi większych wydatków na Cremo i Thompsona).