Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tomasz Budzyński – malarz, poeta, muzyk. Lider Armii, Trupiej czaszki, artysta solowy, jeden z liderów 2 TM 2,3, wokalista Rimbauda. Człowiek, którego twórczość towarzyszy mnie już od kilkunastu lat, podnosi, inspiruje. Teraz wydaje książkę, dość obszerny wywiad (co jest swego rodzaju rozczarowaniem, mnie się bowiem marzy tomik jego poezji, albo od razu zbiór całej twórczości – na wzór Świetlickiego i jego Zło.tych przebojów). I o czym ten człowiek, tak ciekawy, tworzący piękno na tylu płaszczyznach, nam tutaj opowiada? O kolejnych zespołach? O tym jak to jest tworzyć rzeczy stale nowe, do tego niezwykle zróżnicowane? O malarstwie? Nie. Wszystko to są rzeczy nieważne. Tutaj mowa jest tylko o miłości. Natalia: tak książka się zaczyna. Po opowieściach o jakichś młodzieńczych miłostkach, pojawia się historia o Natalii – żonie Tomasza. O tym jak ją poznał, jak uczucie do niej w nim rosło, jak w końcu wybuchło, scena pewnej podróży pociągiem wręcz rozczula! Potem proza życia, problemy i nagle na scenę wkracza druga miłość – Bóg – pojawia się opowieść o dość długiej drodze do nawrócenia, ale i w niej Natalia jest stale obecna, to jest coś, co zrobili razem. No i miłość trzecia – dzieci. Rozdziały o ojcostwie poruszają nie mniej niż te romantyczne, niejako magiczne wypowiedzi o poznaniu żony. I zazwyczaj narzekam, gdy ktoś w wywiadzie wystawia na widok swoje życie prywatne, swoją rodzinę i tak dalej... ale tutaj, tutaj nie przeszkadza mnie to wcale. Bo Budzyński, który mógłby powiedzieć milion ciekawych rzeczy o literaturze, muzyce, malarstwie, decyduje się jednak dać świadectwo. A jest nim miłość – tylko ona jest ważna, tylko ona jest warta tego by wyjść i o niej mówić. Wywiad udany, z doprawdy sporym przesłaniem. Pewnie większe wrażenie robi, gdy samemu małżeństwo się przeżywa, toteż wszystkim małżonkom polecam. Innym w sumie także. Rzecz o rzeczach ważnych. Autopromocja: kotfranz.blogspot.com/ facebook.com/szaranagajjama