Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety po raz drugi Zona pokazana w tym wydaniu, nie przekonuje mnie kompletnie. Jest równie słabo, jak w wykonaniu Haladyna. Fabuła jest miałka, można wręcz rzec, że głupia. Ukazany świat strefy, też nie powala na kolana. Za to autor przesadził z filozoficznymi wynurzeniami, które są przy byle okazji. I często mają się jak przysłowiowa pięść do nosa. Po którymś razie zaczynają wręcz irytować. To samo tyczy się nagminnych przenośni w opisywanych, często prostych i banalnych czynnościach, ma to chyba za zadanie zapełnić kartki. Nie może też oczywiście zabraknąć słów na k... Nie wiem co ma to pokazać, że postacie są takie "normalne" z tłumu? Główny bohater, jest po prostu drętwy, nijaki i kompletnie nie idzie się z nim utożsamić. Czy choćby polubić, jak ma to miejsce choćby z Miszą czy Ślepym. Po raz kolejny idzie zauważyć kopię Gołkowskiego, czyli schizofreniczne omamy Kojota, już to widzieliśmy! Znowu naukowcy, jak u Noczkina... Szumnie zapowiadany dwa lata temu w jednym z wywiadów drugi tom, jak do tej pory się nie ukazał. Może to i dobrze, bo tak jak w wypadku - "Na skraju strefy" Haladyna, tak i w tym sięgnąłbym po niego w ostateczności. Jacuś jeszcze długo, nie będzie jeździł jedną z wymarzonych fur Astonem Martinem DB6, Jaguarem F Type albo Chevroletem Impala z ’67, pisząc tego typu "bestselery"... Jak na razie zaczął oraz zakończył na jednej pozycji, i niech lepiej tak pozostanie.