Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mogłam więc się oprzeć i nie przeczytać o podróży w poszukiwaniu smoków – jak obiecał mi autor. Czy je tu znalazłam? W sumie tak, choć wersję mocno skarlałą. Może i kameleon jemeński jest największym przedstawicielem swojego gatunku, ale do smoka mu daleko nawet jeśli przeraźliwie skrzeczy. Choć pewnie w jakiejś jaskini, a tych jest sporo na wyspie, można by było się jego jęków przestraszyć. Książka za to nakarmiła moją ciekawość po stokroć: nie dość, że spotkałam w niej prawdziwych piratów somalijskich czy zobaczyłam prawdziwą smoczą (wcale nie kameleonową!) krew, to jeszcze wszystko to podane było w bardzo przystępny sposób, ciekawie, z wieloma przygodami, ciekawostkami. Choćby takimi jak ta, że warto w takich miejscach nocować nie na ziemi, a w hamaku, bo może wejść do posłania wąż, jadowity pająk lub… leopard! Bogata w ilustracje i zdjęcia pozycja przykuwa wzrok. Nie tylko przyroda jest tu ciekawa, ale i ludzie. Spotykamy ich nie tylko jak towarzyszą autorowi jako przewodnicy, ale także jako gospodarze, kupcy czy wreszcie uliczni zawadiacy, niekoniecznie zadowoleni, że jakiś nie-Arab chce np. nosić turban. Przy okazji poznajemy zwyczaje tubylców, ich zachowania, kuchnię czy przekonania. Warto zanurzyć się na chwilę w zupełnie inny świat. Więcej na https://konfabula.pl/hulajnoga-przez-smocza-wyspe/