Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Michał to chłopiec kończący piątą klasę, którego rodzice nie nauczyli patriotyzmu - kiedy mieszkając z tatą w Algierii dowiaduje się, że wyśle go z powrotem do Polski, ucieka z domu bez żadnego planu, żeby błąkać się po pustyni (pretekstem do popełnienia tego czynu teoretycznie była chciwość ojca, ale i tak wszyscy wiedzą, że chodziło o Polskę). Nie zabiera nawet jedzenia czy wody, bo i po co, skoro ma algierskiego kolegę Ahmeda (całkiem możliwe że jeszcze głupszego od samego siebie). Ale wiadomo, świat do odważnych należy, marzenia się spełniają, trzeba być sobą, należy wziąć los w swoje ręce i w ogóle raz się żyje, więc młodzi poszukiwacze przygód postanawiają zostać pasterzami na Saharze i jeżdżą autostopami powierzając swój los podejrzanym gościom. Blablabla, mogłabym tak długo nawijać o bohaterach tej książki, ale co ważne w niej i wartościowe - dowiedziałam się całkiem sporo o życiu na Saharze, które przecież dla Europejczyka wydaje się tam nie istnieć, nomadach czy kulturze tego regionu. Poza tym autorka przyrównywała pustynne realia do tych polskich...dzięki czemu dokładniej oddała obraz Algierii i bezkresnych pustkowi pokrytych piachem :)