Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świadkowie mówią od 41-szej strony. Wlasnie do tej strony jest wprowadzenie, rys historyczny. Prawdopodobnie autor chcial aby czytelnik zanim "usłyszy" bohaterów, poznał historie w najdrobniejszych szczegółach. Relacje osob, które przeżyły ale praktycznie każda z nich kogoś bliskiego straciła, są bardzo wstrząsające. Pisownia jest oryginalna, bez przekształcania jej. Czasami bohater wypowiada się chaotycznie ale czuć w tych opowieściach niebywałe emocje, prawdę i szczerość wobec czytelnika. Nie zapominając o tym, że są to osoby starsze a wydarzenia odległe ale mimo to wydobywanie ich z pamięci - bolesne. Jedna rzecz, przez którą książkę czytalo mi się po prostu niewygodnie i ktora mnie potwornie irytowala to w każdym zdaniu po kilka, co kawalek przypisów. Przeszkadzało to w płynności czytania, rozpraszalo emocje. Może zamiar był dobry, osoby wypowiadające się często pomijaly jakiś wyraz, były pewne niedopowiedzenia ale mi to kompletnie nie zawadzalo, wprost przeciwnie, nie jest trudne domyślić się, co bohater miał na myśli. Niestety za ten fakt odejmuje gwiazdkę. Świadków tej brutalnej minionej rzeczywistości jest coraz mniej....Dziękuję tym, ktorzy odwazyli się odezwać. Proces retrospekcji nie był na pewno łatwy.