Wspaniałe dzieło jednego z najwybitniejszych historyków rzymskich. Opowiada ono o czasach rządów dynastii julijsko - klaudyjskiej i flawiuszów, a więc czasów które Tacyt znał nie tylko z książek, ale wspomnień ludzi żyjących w jego czasach. Wartość historyczna dzieł Tacyta jest bardzo wysoka; autor znał i potrafił przeprowadzić krytykę źródeł, czym różnił się od żyjącego w jego czasach i piszącego o podobnych tematach Swetoniusza. Dzieła Tacyta są pisane żywym (rozpaczliwie pesymistycznym! Tacyt przewidywał rychły upadek imperium prawie 400 lat przed faktem) i spójnym językiem który jest przyjemny w odbiorze nawet dziś. Szkoda tylko, że autor ten skupił się niemal wyłącznie na sprawach dworskich, niezmiernie rzadko opuszczając w swej historii mury wiecznego miasta.
Tacyt miał świetne pióro! Jego dzieło do dziś pozostaje jednym z czołowych źródeł historycznych traktujących o wczesnym okresie Cesarstwa Rzymskiego. Stylem bije na głowę konkurencyjne źródła w rodzaju zabawnego dziełka Swetoniusza czy niesławnej Historia Augusta. Moim zdaniem pozycja obowiązkowa dla każdego kto interesuje się Starożytnością.