Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że mam pewien problem z oceną tej książki. Z jednej strony jeśli spojrzeć na tytuł, to nijak ma się on do zawartości - odpowiedzi na pytanie tytułowe wypełnione treściami z książki możnaby udzielić w jednym kilkustronicowym artykule popularnonaukowym. Z drugiej strony jeśli potratować książkę jako przedstawienie filozofii / punktu widzenia głównego autora (Sinclare'a) na starzenie i jego spowolnianie / leczenie, to tu rzecz ma się lepiej, ale nie świetnie. Dlaczego? Sinclare zajmuje się zgadnieniami starzenia od 20 lat. Jest topowym naukowcem, z racji tego spotyka się z wieloma topowymi szefami firm, topowymi politykami. Stąd ma szerszą perspektywę. Jak na razie wszystko ok. Tyle, że wszystko to co wie, bądź prognozuje, próbuje wtłoczyć do jednej książki. To znaczy znajdziemy tu zarówno historię badań nad starzeniem z ukłonami dla kolegów naukowców, poprzez wzmianki na temat aktualnego stanu rzeczy, prognozowanie kolejnych prac, kończąc na futulogii - jak drastyczne podniesienie średniej długości życia (według Autora prawie pewne) wpłynie na społeczeństwo, co jakiś czas robiąc dodatkowo przytyki do amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej... Co z tego wychodzi? Na pewno poznajemy pogląd na walkę ze starzeniem topowego naukowca, który w tym siedzi, to plus. Książka jest całkiem sprawnie napisana, nie nudzi, da się ją przeczytać szybko - prawdopodobnie to zasługa drugiego autora, dziennikarza, Matthew LaPlante'a. To drugi, ale zarazem ostatni plus. Co pozostaje na koniec? Poza garścią rad jak przeciwdziałać starzeniu, pozostaje poczucie, że nie do końca wiemy jaki był cel tej książki? Historia badań? Przedstawienie tematu starzenia? Futurologia? Krucjata, żeby przeznaczać więcej rządowych (USA) środków na badania nad starzeniem? Czy sięgnałbym po tę książkę ponownie? Pewnie tak, ale nie dlatego że jest świetna, a dlatego, że chciałem poznać podejście autora do tematu, co bez książki wymagałoby przebrnięcia przez pewnie naście artykułów i podcastów. Natomiast nie zdziwię się jeśli dla wielu potencjalnych czytelników argument ten będzie niewystarczający i odpuszczą sobie lekturę.