Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aby zdobyć ta książkę zadałem sobie trud szukając dogodnej możliwości zakupu no i w końcu wydałem ponad 60 dolarów aby sprowadzić ją zza oceanu. Naprawdę rzadko się mi coś takiego zdarza. Historia Wielkiej Ucieczki bardzo mnie zafascynowała, kilka razy byłem w Żaganiu, lubię wracać do miejsca byłego obozu. To miejsce wielkich tragedii ludzki, wielkiego cierpienia ludzkiego, miejsce śmierci, ale zarazem miejsce pałające wielką nadzieją. Przynajmnie ja to tak odbieram. o co szczególnie przyciągło moją uwagę to sposób współpracy międzynarodowej, międzykulturowej, czystej współpracy międzyludzkiej jaka nawiązała się między wieźniami w celu organizacji ucieczki, w celu realizacji marzenia jakim było osiągnięcie wolności. Zwiedzając były teren obozu w Żaganiu na miejscu gdzie był tunel znajduje się tablica z nazwiskami i narodowościami wszyskich 76 uczestników ucieczki. Czytając te nazwiska wielokrotnie uderzało mnie to, jak międzynarodowe było to towarzystwo. **** Bram van der Stock wydaje się być przykładem potwierdzającym zasadę, że nawet w beznadziejnej sytuacji, można osiągnąć rzeczy niemożliwe. Na temat Wielkiej Ucieczki widziałem kilka filmów dokumentalnych, czytałem książkę ( http://lubimyczytac.pl/ksiazka/245199/wielka-ucieczka-prawdziwa-historia/opinia/28493346#opinia28493346 ) widziałem kilka razy film hollywoodzki Wielka Ucieczka. Trzech uczestników wielkiej ucieczki zakończylo wycieczkę sukcesem. Miedzy innymi Bram van der Stock. Oprócz niego jeszcze dwóm Norwegom się to udało. Ponieważ im to się udalo, chciałem lepiej zrozumieć jak oni tego dokonali, jak oni to przeżywali, co to dla nich znaczało zakończyć ucieczkę sukcesem. Jak potoczyły się ich losy po ucieczce. Jaki wyglądało ich życie przed ucieczką, przed wojną. Z trzech ucieczkowiczów dwóch napisało autobiografię. Autobiografia Brama van der Stocka została wydana w języku angielskim. Niestety autobiografia Jens Müllera najprawdopodobnie do dnia dzisiejszego nie została przetłumaczona ani wydana w jezyku angielskim. Szukałem długo w internecie, niestety znalazłem tylko norweskie wydanie. Historia van der Stocka jest naprawdę niesamowita. To fascynujący człowiek o bardzo bogatym życiu. Zarazem jednak bardzo pokorny, całkiem normalnie podchodzący do życia. Można z jego postawy naprawdę czerpać inspirację i przykład. Zanim napiszę więcej o van der Stocku, musze podkreślić, że wielka ucieczka to dla mnie przykład niesamowitej pracy zbiorowej wielu setek ludzi. Van der Stock w żadnym razie nie jest tzw. 'one man show'. On zreszta sam był tego świadomy. Bram van der Stock to Holender. Młodośc spędził na wyspie Curacao, wyspa na karaibach zależna od Królestwa Holandii. Tam ojciec Brama pracował w rafinerii, wtedy (lata 20-30 XX wieku) podobno była to największa rafineria na świecie. W 1937 roku przeszedł szkolenie na pilota, następnie kontynuował studia medyczne, aż do inwazji Holandii przez nazistów. Nastąpiła ona w 1940. Niemcy zniszczyli wtedy sporą część Roterdamu, nie obyło się bez walk . Holendrzy próbowali walczyć z nazistami, Bram van der Stock został powołany do wojska jako pilot. Nawet uczestniczył w skromnych działaniach wojennych skierowanych przeciwko nazistom. Po kapitulacji Holandii Niemcy nazistowskie rozpoczęły okupację Holandii. Mimo to traktowano Holendrów całkiem inaczeh niż na przykład Polaków w okupowanej Polsce. Bram mógł pozornie dalej kontynuować spokojnie życie studenckie, ale się nie poddawał. Czuł wielką potrzebę walki z nazizmem. Aż trzy razy próbował przedostać sie do Wielkiej Brytanii z okupowanej Holandii. W końcu mu się to udało. Ze względu na to, że był wyszkolonym pilotem wstąpił do lotnictwa, stał się pilotem holenderskiego dywizjonu na Wyspach Brytyjskich. Tam latał aż został zestrzelony na Francją, w efekcie trafił do oboyu Stalag III w Żaganiu. Bardzo mnie zastanawiało, jak doszło to tego, że van der Stockowi udało się uciec? Jest kilka odpowiedzi, hipotez które postaram się krótko podsumowac. Po pierwsze, jego charakter. Po drugie niezamowita zaradność, umiejętnośc radzenia sobie w sytuacjach wysoko stresowych. Po trzecie, legenda jaką wykorzystywał podczas ucieczki bardzo naturalnie pasowała do jego osobowości, do niego jako osoby. Mianowicie, miał podrobione papiery Hoelndra który był pracownikiem fabryki Siemensa we Wrocławiu. Bardzo wymyślna legenda, jednak nie musiał udawać człowieka innej narodowości, wbrew temu co musieli robić inni ucieczkowicze. Przy wielu kontrolach potrafil zachować spokój, nie musiał kryć się z tym, że jest Holendrem. Holendrzy jeszcze w miarę byli tolerowani przez Niemców. Co jednak nie oznacza, że nie byli podejrzliwi. Kilkuktornie Niemcom wydawał się być van der Stock bardzo podejrzliwy, ale on jakoś dobrze raodził sobie z tym. Po czwarte, van der Stock miał niesamowitą zdolnośc tworzenia znajomości, mówiąc językiem nowoczesnym, stworzył niesamowity network, jescze przed wojną i w chwili kryzysu potrafił wykorzystać ten swój osobisty network. Uciekając z Żagania trafił do Holandii. Tam jego strzy znajomi pomogli mu dalej w ucieczce. Niewątpliwie van der Stock po wojnie był uznawany przez Hoendrów jako wielki bohater. Był odznaczany, proponowano mu kontynuację kariery w armii. On jednak po wojnie powrócił do swego powołania jakim było bycie lekarzem. Podjął się dalszych studiów medycznych i resztę życia przepracował jako lekarz, pomagając innym ludziom, realizując się w ten sposób. Mimo, że w armii holenderskiej proponowanu mu intratne stanowiska, jeśli zostałby w armii niewątpliwie doszedł by do stopnia generalskiego. On z tego jednak zrezygnował i wiedział, że to nie pasuje do jego osobowości. Pod koniec życia opisał wszystko w książce i jeszcze raz przebył po wielu latach, przed śmiercią podróż przez Pireneje. Podzielił się swoją drogą życiową. Książka van der Stocka to ważne świadectwo, document historyczny. Rzeczywiście, moim zdaniem, odbiega od tego schemata tego jak my w Polsce postrzegamy Drugą Wojnę Światową. Książka umożliwia poznanie najnowszej historii Holandii, umozliwia lepsze zrozumienie postrzegania Drugiej Wojny Światowej przez Holendrów.