Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pogubiłam się trochę, ale po za tym całkiem przyjemna. Gdzie się zgubiłam? W shiftless Terry. Ogarnęłam to jako fakt, że dziewczyna w ogóle nie może się zmieniać i będzie pracować nad tym, żeby w końcu zmienić formę. A tu są momenty kiedy formę zmienia są momenty kiedy nie może. Konsekwencji trochę brakuje, no! Wolfiego polubiłam od samego początku. Wiedziałam jak się to skończy, ale z radością odkrywałam kolejne etapy rozwoju sytuacji. Kto by pomyślał, że bloodling będzie bardziej cywilizowany niż nie jeden normalny wilkołak. Ojciec Terry, mimo iż okazało to co się okazało na końcu, wciąż był małym skurczybykiem, którego współczesne feministki powiesiły za przyrodzenie by konał przez długi czas. By ocenić wyżej musiało mieć to więcej akcji w akcji i fabuły w fabule. Ale i tak polecam. Dla przyjemności przeczytania lekkiej lektury idealne. (A, no i bez zbędnych dziwnych łóżkowych przesadzonych scen, więc daję dużego plusa!)