Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biografia o rozmiarach broszury, licząca 134 strony tekstu, specyficzna, bo o naszym bohaterze wiemy bardzo niewiele, nie znamy nawet jednego jego wizerunku. Stąd działalność polityczna i żywot Zygmunta Korybutowicza zostały wplecione w historię zmagań dyplomatycznych prowadzonych na linii cesarza rzymskiego i króla Polski/księcia litewskiego a także poszczególnych odłamów husyckich: taborytów, utrakwistów, lewicy praskiej księdza Żeliwskiego. Autor kreśląc narrację oparł się głównie na kronice Długosza i posiłkowo na badaniach historyków polskich i czeskich. Najlepiej został opisany okres 1420-1426, czyli dwie wyprawy Zygmunta do Czech i jego 4-letnie rządy w Pradze. Niestety jego dalsze losy, które wydają mi się równie ciekawe, czyli opanowanie Gliwic i rajzy rabunkowe po Śląsku, pobyt u Krzyżaków i następnie w Inflantach oraz udział w buncie Świdrygiełły zostały opisane skrótowo i bardzo pobieżnie. Być może należy to zrzucić na karb ubogości źródeł pisanych. Język pracy jest bez zarzutu, akademicki ale nie nużący. Z uwagi na skromną objętość materiału autor nie opisał meandrów teologicznych ani początków husytyzmu i chwała mu za to. Wydaje mi się, że samo wytłumaczenie różnic między stronnictwami husyckimi zajęłoby więcej stron niż cały żywot Zygmunta. W tym sensie praca jest skierowana dla osób przynajmniej z grubsza odnajdujących się w temacie.