Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Władimir Popow
4
6,3/10
Pisze książki: literatura piękna, reportaż
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
36 przeczytało książki autora
117 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Od Dzierżyńskiego do Putina. Służby specjalne Rosji w walce o dominację nad światem 1917-2036
Jurij Felsztinski, Władimir Popow
6,7 z 25 ocen
143 czytelników 7 opinii
2022
Najnowsze opinie o książkach autora
Trzy duchy z Borneo i inne opowiadania Grazia Deledda
6,0
Lubię szukać starszych książek, w których najczęściej można spotkać fantastyczne opowiadania. Nieraz zawierające przygodę, kryminał lub nawet z gatunku grozy. Sięgnąłem po kolejną książeczkę, aby przekonać się, czym tym razem mnie zaskoczy swoją zawartością.
Trzy duchy z Borneo to jak sam tytuł wnosi trzy krótkie opowieści, które zaliczyłbym do kategorii „z dreszczykiem”. Wszystkie osadzone zostały na Borneo, w miejscu tajemniczym i niezwykłym. Tuan to historia, gdzie już od początku możemy poczuć klimat niesamowitości. Opisy przyroda robią wrażenie i dodają swojego rodzaju uroku, ale najbardziej podobały mi się motyw tajemniczych obrzędów. Kolejną opowieścią jest Wielki biały strach. Znów autor zgrabnie opisuje przyrodę i zabobony pewnego plemienia. Robi to w znakomity sposób. Ostatnią opowieścią jest Dwie podwójne whisky. Zaczyna się dość niewinnie, ale finał jest interesujący. Dostajemy trzy historie pełne tajemnic i swoistego klimatu, któremu bliżej do opowiadania „z dreszczykiem”. Tajemnice skrywane przez dżunglę, miłość, tajemnicze wierzenia. Warto przeczytać.
Lila Verdens zeznaje to opowiadanie kryminalne o morderstwie i szukaniu sprawcy. Autor nie podsuwa praktycznie żadnych poszlak tylko śledzimy zagadkę wraz z sędzią. Lekka i przyjemna opowieść, chociaż może nie odkrywcza.
Tajemnica księżycowego kwiatu to trzecie opowiadanie bardzo krótkie. Początkowo zaczyna się normalnie, aby za chwilę skręcić w rejony fantastyczne. Interesująca historia z ciekawym finałem.
Trzynaście kresek to ostatnia już historia zamieszczona w zbiorze. Tym razem mamy do czynienia z opowieścią przygodową i obyczajową zarazem. Krótka, dobra i przyjemnie się czyta.
Książeczka krótka, ale zawierająca ciekawe opowiadania nieznanych mi autorów. Nie znajdziemy słabych utworów tylko dobre i ciekawe trzymające praktycznie równy poziom. Nie są to jakieś gabarytowo wielkie opowiadania mające po kilkadziesiąt stron, ale krótkie i mają swój niepowtarzalny urok. Najbardziej podobały mi się Trzy duchy z Borneo, Lila Verdens zeznaje i Tajemnica księżycowego kwiatu. Trochę tajemnicze i fantastyczne. Takie właśnie jak lubię. Za to Trzynaście kresek jest też niezłe, ale bez większego szału. Książkę czyta się wspaniale i opowieści zawarte tutaj są ciekawe. Przeczytałem z wielka przyjemnością i chcę więcej takich zbiorów opowiadań z dawniejszymi utworami.
Książkę polecam wszystkim, bo każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.
Od Dzierżyńskiego do Putina. Służby specjalne Rosji w walce o dominację nad światem 1917-2036 Jurij Felsztinski
6,7
Dwóch byłych kagiebistów napisało książkę o historii ZSRR i Rosji w XX i XXI wieku. Główna ich teza jest taka, że w tym okresie krajem rządzili, albo usiłowali rządzić czekiści, czyli pracownicy organów bezpieczeństwa, czasami wszakże przegrywali walkę o władzę z partią komunistyczną. No cóż, stwierdzenie to oryginalne, ale czy zgodne z prawdą?
Czasami tezy autorów są zupełnie fantastyczne. Przykłady: Lenin został otruty przez Stalina, Dzierżyńskiego zabił Stalin, Stalin został zamordowany przez Berię, itd. Autorzy na siłę szukają poparcia dla owych twierdzeń (ktoś coś kiedyś powiedział lub napisał w swoich pamiętnikach itd.),zaś wszystkie fakty im przeczące po prostu ignorują. Niestety, to czysta fantastyka historyczna, tutaj wierzę profesjonalnym historykom (Pipes, Khlevniuk, etc.) uważających powyższe stwierdzenia za bzdury.
No cóż, to jest typowa przypadłość pracowników organów bezpieczeństwa, historia to dla nich zbiór spisków organizowanych oczywiście przez odpowiednie służby; ubecka wersja historii... Niemniej teorie spiskowe niemające nic wspólnego z prawdą historyczną wciąż cieszą się popularnością, wymieńmy książki Wiktora Suworowa czy rzecz Grzegorza Brauna o podobnym tytule: 'Od Lenina do Putina'. Uważam owe pozycje za mocno szkodliwe, bo utrwalają fałszywe widzenie historii, ale nie mam złudzeń, że są bliskie sercu wielu czytelników.
Ciekawsza jest analiza lat 90., oto uważają autorzy, że czekiści trzykrotnie (w latach 1991, 1993 i 1996) usiłowała przejąć władzę drogą zamachu stanu, ale im się nie udało, no cóż, to kolejna kontrowersyjna teza. Niemniej faktem jest, że dorwali się wreszcie do władzy w 2000 r., gdy prezydentem został Putin; dzierżą ją do dziś... Poza tym pokazują autorzy, że postkomunistyczna Rosja jest od wielu lat opleciona siecią byłych oficerów KGB, którzy są wszędzie, w każdej ważnej instytucji, wokół kluczowych polityków, ostatnio sami stają się ważnymi politykami. W ogóle opis lat 90. jest jednym z lepszych w książce.
Książkę czyta się ciężko, jest przeładowana nazwiskami, życiorysami, wątpliwymi interpretacjami autorów. Mamy długie rozdziały na temat historii KGB, w których interesujące informacje sąsiadują z nieciekawymi faktami, to taki trochę groch z kapustą; wyraźnie brakuje dobrej redakcji. Niemniej to na swój sposób interesująca książka pokazująca pewną prawdę o dzisiejszej Rosji.