Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel22
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksandra Ambros
1
0,0/10
Pisze książki: literatura piękna, czasopisma
Polska tłumaczka.
Studia filologiczne i literaturoznawcze odbywała na Uniwersytecie Warszawskim i, podyplomowo, w St Hugh’s College, Oxford. Najważniejsza jednak dla jej warsztatu translatorskiego była praktyka redaktorska w „Czytelniku”, dzięki której nauczyła się, co to znaczy naprawdę rozumieć tekst i jaka jest różnica między „strukturą głęboką” a „strukturą powierzchniową” zdania. Lubi tłumaczyć literaturę piękną, taką, która przynosi wyzwania. Interesowała się szczególnie literaturą brytyjską lat 80. dwudziestego wieku. Z tego kręgu przełożyła parę pozycji: Martin Amis Doświadczenie, Dom schadzek, Ciężarna wdowa; Graham Swift, Kraina wód; opowiadania Angeli Carter, z których ułożyła tom Czarna Wenus. Tłumaczyła też eseistykę: Virginia Woolf (zbiór "Pochyła wieża"),Richard Hoggart ("Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii"). W tłumaczeniu ceni sobie podobieństwo ze sztuką aktorską – mówienie cudzym tekstem, wchodzenie w postać. Ciekawe było dla niej na przykład odgrywanie roli „utalentowanego pana Ripleya”, kiedy tłumaczyła powieść Uczeń Ripleya Patricii Highsmith. Za przekład "Czarnej Wenu"s otrzymała Nagrodę „Literatury na Świecie” (2001). W 2014 roku została wyróżniona przez minister kultury odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.
Studia filologiczne i literaturoznawcze odbywała na Uniwersytecie Warszawskim i, podyplomowo, w St Hugh’s College, Oxford. Najważniejsza jednak dla jej warsztatu translatorskiego była praktyka redaktorska w „Czytelniku”, dzięki której nauczyła się, co to znaczy naprawdę rozumieć tekst i jaka jest różnica między „strukturą głęboką” a „strukturą powierzchniową” zdania. Lubi tłumaczyć literaturę piękną, taką, która przynosi wyzwania. Interesowała się szczególnie literaturą brytyjską lat 80. dwudziestego wieku. Z tego kręgu przełożyła parę pozycji: Martin Amis Doświadczenie, Dom schadzek, Ciężarna wdowa; Graham Swift, Kraina wód; opowiadania Angeli Carter, z których ułożyła tom Czarna Wenus. Tłumaczyła też eseistykę: Virginia Woolf (zbiór "Pochyła wieża"),Richard Hoggart ("Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii"). W tłumaczeniu ceni sobie podobieństwo ze sztuką aktorską – mówienie cudzym tekstem, wchodzenie w postać. Ciekawe było dla niej na przykład odgrywanie roli „utalentowanego pana Ripleya”, kiedy tłumaczyła powieść Uczeń Ripleya Patricii Highsmith. Za przekład "Czarnej Wenu"s otrzymała Nagrodę „Literatury na Świecie” (2001). W 2014 roku została wyróżniona przez minister kultury odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.
0,0/10średnia ocena książek autora
4 przeczytało książki autora
11 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma