Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ur. 24 sierpnia 1776 roku w Wolsztynie, zm. 9 sierpnia 1853 roku w Paryżu - filozof metafizyk, filozof wychowania, matematyk, astronom, fizyk, technik wynalazca, prawnik, ekonomista, jeden z czołowych przedstawicieli polskiej filozofii mesjanistycznej.

Uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, jeden z głównych przedstawicieli mesjanizmu polskiego, Głosił koncepcję poznania opartą na „prawie tworzenia” rzeczywistości, „warunkowania” jej (tj. wyprowadzania z jednej zasady) przez człowieka „kreatora”. W matematyce wprowadził tzw. wronskian, tj. wyznacznik funkcyjny w teorii równań różniczkowych. W 1919 roku powstał w Polsce Instytut Mesjanistyczny propagujący jego dzieło, a w 1932 powołano Towarzystwo im. J.M. Hoene-Wrońskiego i organ prasowy — dwutygodnik „Zet”.

Dzieła wybrane: Prodrom mesjanizmu (1831, wydanie polskie 1921),Metapolityka (1839, wydanie polskie 1923),Propedeutyka mesjanizmu (t. 1–2 1855–75, wydanie polskie 1912),Filozofia pedagogii (1922).